امین آزادبخت / میرملاس نیوز :
” نقد” !!!کلمه ای که این روزها به ندرت مورد قبول واقع می شود و بسیاری از آدم های این دیار همیشه سعی می کنند در مقابل این سه حرف قرار نگیرند.به راستی چرا در جامعه کنونی نقد و انتقاد ، پذیرای چندانی نداشته و شنیدن نقد چنان از تحمل برخی ها خارج شده که چنین تصور می شود حتی به قیمت جانشان هم که شده ” نقد” نشوند.
شاید معنای واقعی نقد توسط این افراد نادیده گرفته می شود و یا شاید هم برخی به ظاهر نقادان، آنچنان نقد و تخریب را یکی کرده اند که دیگر هیچکس گوش شنوای نقد واقعی را ندارد.
این روزها دل و دماغی برای نقد شدن بین برخی مسئولان وجود ندارد و به واقع نقد شدن در ردیف بزرگترین توهین ها و بی احترامی ها قرار گرفته است.باید گفت به واقع یکی از اساسی ترین راههای پیشرفت همان نقد و نقدپذیری است، اما متاسفانه این موضوع امروزه روز برعکس شده و افرادی که خیال پیشرفت ؛ حفظ جایگاه و رسیدن به قله های اوج را دارند ، نقد را مانعی بر سر راه خود می دانند.
به راستی چه بر سرمان آمده؟ چرا دیدگاهها در خصوص تئوری های ثابت شده اینگونه فاحش تغییر کرده و دیگر نقد را به معنی دلسوزی نمی دانیم بلکه نقد در چشم جامعه به عنوان پتکی بر سر دیگران محسوب می شود.
نمی خواهم از چگونگی نقد و از کلمات تکراری نقد منصفانه، نقد دلسوزانه و امثال اینها استفاده کنم چراکه همه شما و من بر این کلمات تسلط کافی داشته و به خوبی با تعابیر آن آشنا هستیم.
هدف از این مطلب این است که به یکدیگر کمک کرده و ظرفیت پذیرش نقد در میان مردم و مسئولان را بالا ببریم چونکه نقد پذیری دروازه ای رو به پویایی و پیشرفت است، همان کمبودی که امروز مردم لرستان و شهرستان کوهدشت حس می کنند.
شاید نقد ناپذیری و فلسفه شکست خورده نقد در این استان یکی از عوامل اصلی توسعه نیافتگی این دیار و محرومیت مردم نجیب آن بوده است.امروز متاسفانه توانایی تحمل نقد در میان برخی مسوولان به عنوان الگوی مردم بسیار کمرنگ شده و این امر نتیجه ای جز پس رفت و عقب رفت لرستان و کوهدشت در طول زمان نخواهد داشت.موضوع نقد و نقدناپذیری در سراسر کشور وجود دارد اما این مسئله در این دیار به یک اپیدمی ناگوار و معضلی بر سرراه پیشرفت و توسعه تبدیل شده است. این روزها نقدناپذیری در میان برخی مسئولان به وضوح مشاهده می شود ، افرادی که نه تنها واکنش مثبتی نسبت به نقد شدن ندارند بلکه به همراه اطرافیان ، کمر همت را برای تلافی کردن و تخریب فرد منتقد می بندند.نقدناپذیری به آفتی در شخصیت های سیاسی استان تبدیل شده به گونه ای که افرادی که رای ونظر مردم را برای تغییر و حاکم شدن دولت مورد نظرشان لازم و قابل احترام می دانستند ، امروز همان افراد، نظرات مردم را نادیده می گیرند.
باید گفت ، عزیران ! این مردم همان مردمی هستند که شما با نظرشان به اینجا رسیده اید، پس چگونه است که دیگر نظر این مردم برایتان مهم نیست؟ چه شده که حالا به نظر شما این مردم غیرکارشناسانه سخن می رانند و کارها و اقدامات تخصصی را تنها شما انجام می دهید؟و نکته دیگر اینکه باید دانست مردم و رسانه ها در بسیاری از شرایط با یکدیگر هم سو و هم رای هستند و اگر رسانه ای نقدی را بر شما وارد کرده ، بدون شک این صحبت و درخواست مردم بوده، چراکه امروز رسانه ها زبان گویای مردم و پل ارتباطی میان شما و جامعه هستند.یقینا توجه به نقد سازنده ی رسانه ها ، توجه به مردم و آرا آنان است و از شما و اطرافیانتان انتظار می رود واکنش های عجولانه نسبت به نقد سازنده رسانه ها و مردم را کنار گذاشته و بدانید این نقدها و صحبت ها از سر دلسوزی و با هدف پیشرفت است.
مسئولان باید همیشه آماده انتقاد پذیری باشند . رفتار و کردار و اعمال و تصمیمات ما هیچ وقت نمی توانند کامل و بدون نقص باشند . همیشه راهی برای تکامل خودمان و اعمالمان هست . از طرفی نباید از تمام مردم انتظار داشت همه اعمال ما را بپسندند. بگذاریم دیگران هم نظرخود را بیان کنند و در ابراز آن احساس امنیت کامل داشته باشند، اگر می خواهیم پیشرفتی داشته باشیم .
متاسفانه بعضی از مسئولان ما با نقد میانه خوب ندارند و فکر می کنند هدف از نقد تخریب است در حالی که تخریب و تهمت هیچ وقت در نقد نمی گنجد. چرا نباید منتقد احساس امنیت کند و بدون دغدغه نقد منصفانه خود را بگوید و نقد شونده هم اگر اعتقاد راسخ به تصمیمات اتخاذ شده خود دارد ، بدون هیچ واهمه از تصمیم خود دفاع نماید. مردم خود نیز منصفانه قضاوت می کنند . مطمئناً همه درجهت پیشرفت خود و جامعه تلاش می کنند.
بسیار اتفاق می افتد که درتصمیمات خود اشتباهاتی مرتکب می شویم. عاقلانه ترین کار این است که به جای حمله به منتقد، اشتباهاتمان را اصلاح کنیم و اگر کارمان خوب و پسندیده است با برخورد منطقی و توضیحات روشن نظر منتقدین را تغییر دهیم. برای یک منتقد کم اطلاع ، یک راهنمایی صادقانه و یک آموزش آگاهانه می تواند بهترین راهکار باشد . او را با برخوردهای تند از خود و جامعه طرد نکنیم . همه به هم کمک کنیم تا افراد منتقد رشد کنند چون همین افراد منتقد هستند که باعث رشد شهرستان و استان می شوند. اگر قرار باشد همه با نظر ما موافق باشند و انتقاد ننمایند پس چگونه به اشتباهات خود پی ببریم.
اگر یک تصمیم یا عمل یک مسئول توسط افراد مجرب بررسی وبه نقد کشیده شود ،مسئول زیرک می تواند قبل از عمیق شدن عیوب آن واحیانا” تبدیل شدن به یک معضل وبحران با استقبال از نقد صاحب نظران منتقد، دلایل آنها را جویا شده و در صورت وارد دانستن انتقادات در برنامه ی خود تجدید نظر کند. یا چنانچه نقد ناشی از عدم توجیه منتقدین از جزییات برنامه باشد، آنها را از جوانب آن مطلع کرده وحتی در جهت اجرای برنامه با خود همراه کند.
چنان که ملاحظه میشود پذیرش انتقاد و انتقادپذیری برای مسئولان نه تنها یک تهدید نیست، بلکه یک نعمت ارزشمند است وصاحب هر عقل سلیم از آن استقبال خواهد کرد. مگر آنکه کسی خود را عقل کل دانسته ومدعی مطلق بودن عملکرد خود باشد که در این صورت خود وجامعه اش باید منتظر یک بحران باشند.
امروز بجای آنکه از ظرفیت رسانه های محلی برای آشنایی با مشکلات و خواسته های مردمی استفاده شود، متاسفانه این فضا برای برخی از مسئولان بدون استفاده مانده به جای دیدن نظرات مردم وتامل در آن ، همچنان بر طبل نقد ناپذیری و بی حوصلگی می کوبند.
پذیرش نقدهای سازنده مردم و رسانه ها در کنار نفوذ و اهرم فشاری که شما در اختیار دارید بدون شک شما و جامعه لرستان را به سوی پیشرفت سوق می دهد پس بیایید صدای رسای مردم فهیم این استان را با همان نفوذ و اهرم های فشار کم رنگ نکنید و هرگونه صحبت دلسوزانه ای را با غرض و جبهه گیری های نابجا پاسخ ندهید.
اساسا نقد یک روش بررسی آگاهانه و مدبرانه است که حاصل آن سازندگی ، تعامل و پیشرفت بیشتر است، نه ایجاد تنش های مخرب. یکی از بزرگترین آسیب های اجتماعی کشورهای توسعه نیافته، کمبود فرهنگ نقدهای سازنده و فرهنگ انتقاد پذیری است. بنا بر این آنچه که بیش از هر چیز دیگری می تواند جامعه را به سوی ترقی و پیشرفت سریعتر هدایت کند گسترش فرهنگ انتقاد و نقد پذیری است.
* امین آزادبخت ؛ صاحب امتیاز و مدیر مسئول نشریه و پایگاه خبری ” میرملاس “