- پایگاه خبری، تحلیلی میرملاس - https://www.mirmalas.com -

جنگ باطل با قرآن ناطق

عکس سلطانپور

 

علی اصغر سلطانپور / میرملاس : 

«یُرِیدُونَ لِیُطْفِئُوا نُورَ اللَّـهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّـهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُون»۱
آنان مى خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش کنند، در صورتى که خدا نور خود را به کمال مى رساند، هر چند کافران آن را خوش نداشته باشند .
با‌‌ پیام«الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَرَضِیتُ لَکُمُ الْإِسْلَامَ دِینًا »۲ علی(ع) ناخدای کشتی دین شد. پرده‌های نفاق از چهره‌ی سقیفه‌ی بنی ساعده کنار رفت و فرزندان غاصب سقیفه با کودتایی آرام، یکی پس از دیگری به حکومت رسیدند. آنان با خیانت خود، انحرافات جبران ناپذیری را در دین خدا ایجاد کردند تا اینکه مردمِ به ستوه آمده، با اصرار‌، در کشتی نجات نشستند و علی (ع)، بار دیگر بعد از رسول خدا (ص)، چراغ دین را برافروخت. هم زمان با دولت حق، فرزند چهارم سقیفه، در شام تولد یافت و با مکر و نیرنگ، سلسله‌ی پلید بنی امیه را بنیان نهاد. براساس نقل بزرگ‌ترین حفّاظ حدیث و اعلام تاریخ و مفسران اهل تسنن پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) در خواب دید، تعدادی میمون بر فراز منبر او جست و خیز می کنند و چون بیدار شد افسرده خاطر و ناراحت گردید، پس این آیه شریفه نازل شد:«وَمَا جَعَلْنَا الرُّؤْیَا الَّتِی أَرَیْنَاکَ إِلَّا فِتْنَهً لِّلنَّاسِ وَالشَّجَرَهَ الْمَلْعُونَهَ فِی الْقُرْآنِ »۳وخوابى را که به تو نمایاندیم و نیز آن درخت نفرین شده در قرآن را صرفاً براى امتحان مردم قرار دادیم.
آنگاه که در صفین تا فتح و ظفر، جز یک یا علی(ع)، نمانده بود، ابلیس تزویر، ظاهر قرآن را بر نیزه آویخت. فریب خوردگان سپاه امام (ع)، یورش رعد آسای مالک اشتر را با گرو گیری جان علی (ع) ناکام گذاشتند و قرآن ناطق را در ردیف پسر ابوسفیان نهادند و در پای میز حکمیّت برای سرنوشت خلافت به گفت و گو نشستند.
سرانجام دست سالوس پسر عاص از آستین اشعری ساده اندیش به درآمد و ردای خلافت را از شانه‌هایی که رسول خدا (ص) از آن بالا نرفته بود، به زیر انداخت و بر قامت ناساز بی اندام فرزند هند جگر خوار انداخت. نمی دانم که در آن لحظات ، فاتح خیبر به چه می‌اندیشید؟ به‌ گمانم، علی (ع) با تصرف در زمان، با چشم بصیرت، در میان یاس‌های پرپر شده، هم‌نوا با زینب کبری(س)، بر مظلومیّت آل یاسین روضه می خواند و یتیمان نینوایش را نوازش می‌کرد.
سال‌ها از آن ماجرای تلخ گذشت. تا اینکه معاویه چشم بر پیمان خود با حسن ابن علی (ع) بست و به ابوسفیان و دیگر خبیثان بت‌پرست پیوست و جام عذاب سرمَدی «وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِی جَحِیمٍ »۴را سرکشید. تخت حکومتی که معاویه با کشتن و ارعاب مخالفان، آماده کرده بود، یزید برآن نشست. او جاهلیت نوین را بنیان و شریعت را به حرّاج و درمن‌یزید نهاد.
وقتی که نقشه‌ی شوم یزید برای قتل امام(ع) در سرزمین حجاز به نتیجه نرسید، چراغ هدایت، هدف از قیام خود را با مردم در میان گذاشت، امّا هُرم نفس خورشید امامت، بر آهن سرد امّت جدّش اثر نکرد. آن کشتی نجات، به حکم ضرورت از سرزمین مکّه و منا با تمام قوا، به سوی میعادگاه، سرزمین تفتیده‌ی کربلا، به راه افتاد تا با اهدای خونی که خون‌خواهش خداست، شأن نزول آیه «وَفَدَیْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ»۵را بیان کند.
سر انجام در عصر عاشورای ۶۱ ه.ق بازماندگان همان نابخردان صفین، گرد هم آمده، هولناک ترین جنایت را در طول تاریخ بشریت ، آفریدند.این بار حقیقت قرآن را سربریدند و بر فراز نیزه کردند. ستورانشان را ناجوانمردانه بر پیکرهای مطهر مانده بر دستان تبدار کربلا، دواندند. اهل بیت نبوت را نیز به اسارت بردند و این سفاهت را پیروزی نامیدند و به جشن و پایکوبی پرداختند.
در نتیجه امروز آل‌سعود و گروه‌های داعشی و هر طیفی که دارای اعتقادات بنی امیه‌ای باشند از مصادیق بارز«وَمَثَلُ کَلِمَهٍ خَبِیثَهٍ کَشَجَرَهٍ خَبِیثَهٍ اجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ الْأَرْضِ مَا لَهَا مِن قَرَارٍ»۶هستند. مامسلمانان، امروز با تجربه‌ای که از قیام عاشورا داریم، باید بدانیم که در برابر قضاوت آینده‌ی‌ تاریخ قرار گرفته‌ایم، پس با تمام توان باید در برابر نوادگان پلید بنی‌امیه در کشور‌های اسلامی ایستاد و بکوشیم تا کربلا‌های دیگری در جهان اسلام تکرار نشود.
تشیع سرخ حسینی(ع) از آن زمان تا کنون، استخوان درگلو و خار در چشم، از منتظران منجی پرده نشینی هستندکه منتقم خون حسین(ع) است. شیعه باید با خودسازی و ترک گناه، در میان اردوگاه اهل بیت (ع) قرار گیرد تا با فراهم شدن بستر ظهور، ریشه‌ی درخت ناپاکی‎ها، سوزانده شود و این وعده‌ی قرآن«وَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّهً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ»۷ در زمان ما تحقق یابد و از میوه‌های‌درخت اسلام ناب محمدی(ص) «أَلَمْ تَرَ کَیْفَ ضَرَبَ اللَّـهُ مَثَلًا کَلِمَهً طَیِّبَهً کَشَجَرَهٍ طَیِّبَهٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِی السَّمَاءِ»۸برخوردار شویم. هر چند مخالفان آن روز را دور می‌بینند و لیکن ما آن را نزدیک می‌بینیم:« «إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیدًا * وَنَرَاهُ قَرِیبًا»۹ خدایا، مسلمانان را آن توانایی و بصیرتی عنایت فرما که تا استقرار کامل دولت مهدویت(عج) در این پهن دشت عالم هستی، لحظه‌ای از مبارزه با یزیدیان زمان و استکبار جهانی به سردمداری آمریکا، درنگ نکنند. « اللهُـــمَّ عَجِّــــــلْ لِوَلِیِّکَــــــ الْفَــــــــرَج»

*علی اصغر سلطانپور دبیر زبان و ادبیات فارسی
۱- صف آیه ۲- مائده آیه۳ ۳-اسراءآیه۶۰ ۴-انفطار آیه ۱۴ ۵- صافات۱۰۷
۶- ابراهیم آیه ۲۶ ۷- قصص، آیه ۵ ۸-ابراهیم آیه ۲۴ ۹- معارج آیات ۶ و۷