روزت مبارک

^[1]

الهام بابایی :

به بهانه ۱۷ مرداد روز خبرنگار

 نمی دانم پیش از آنکه ” محمود صارمی” خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی در افغانستان به شهادت برسد در چه روزی و با چه برنامه ای از خبرنگاران تجلیل می شد و این را هم نمی دانم که آیا تا پیش از شهادت این شهید بزرگوار اهمیت و جایگاه خبرنگاران در کشور چگونه بوده است؟!
  پس از شهادت مظلومانه ” محمود صارمی” هرسال روز ۱۷ مرداد به عنوان روز خبرنگار طی آیین و مراسمی از خبرنگاران تجلیل و به نوعی یادی از آنها می شود.
مراسمی که به طور معمول بسیار ساده و خودمانی است و خبرنگاران هم بدون کمترین اعتراض این مراسم را به فال نیک می گیرند و از اینکه مدیران و مسوولان به یادشان بوده اند دلشاد می شوند!
امروز روز خبرنگار ، روز من است و نمی خواهم به روال معمول از کمی ها و کاستی ها بگویم، چراکه هرساله مشکلات در روز خبرنگار بیان می شود، قول هایی داده می شود و من و همکارانم با آرزوی اجرایی شدن این وعده وعیدها روزها را سپری می کنیم و از فردای همان روز دوباره نوشتن ، عکاسی و تصویربرداری را از سر می گیریم.
امروز بر خلاف سایر مناسبتها بنرها و پوسترهای تبریک روز خبرنگار در شهر دیده نمی شود اما من بازهم به خودم می بالم که یک خبرنگار هستم و شاید لحظه ای از برخی بی مهری ها دلتنگ شوم اما با نیرویی دو چندان کارم را از سر می گیرم.
علاقه به حل مشکلات مردم و در جریان روند اقدامات و خدمات دولت و نظام بودن از جمله ویژگی خبرنگاران است و شاید این ویژگی است که حرفه خبرنگاری را با وجود کمی و کاستی های بسیار به یک حرفه محبوب در جامعه تبدیل کرده است.
امروز بسیاری از قشرهای مختلف مردم به شغل خبرنگاری علاقه دارند و این موجب افتخار من است که در حرفه ای مشغول به فعالیت هستم که بسیاری از افراد آرزوی آن را دارند.
با مردم و در عین حال بامسوولان بودن از دیگر جاذبه های حرفه خبرنگاری است که خستگی ناملایمات را از تن خبرنگاران سخت کوش به در می کند.
خبرنگار با تمامی شغل های جامعه در ارتباط و به نوعی همکار است، از معلم ، دکتر، مهندس، کارگر، نانوا، بقال، مدیر، ورزشکار، هنرمند گرفته تا مدیریت های ارشد اجرایی، همه و همه با خبرنگار در ارتباط هستند.
خبرنگار یعنی وقتی در جمع هستی دیگران با نگاهی احترام امیز و برجسته به تو می نگرند و مشکلاتشان را چنان با تو در میان می گذارند که گویی می دانند یکی از شاه کلید حل مشکلات در جوامع این قشر زحمتکش هستند.
خبرنگار یعنی اینکه حتی زمانی برخی از افراد دانسته یا ندانسته تورا دل آزرده کردند بازهم چشم و گوش جامعه باشی و بازهم رسالت خطیر خودت راانجام دهی.
من در قالب حرفه خبرنگاری با مسوولان ارشد نظام از جمله رییس جمهوری و وزیرانش دیدار کردم و بر خلاف سایر مردم عادی حتی یک لحظه به فکر طرح مشکلاتم نبودم و فقط و فقط از مردم گفتم و از مدیران پاسخ خواستم و این در حالی است که همه ماهها انتظار می کشند تا لحظه ای با مدیر و وزیر و وکیل ملاقات کنند و از مشکلات بگویند اما من نه!
خبرنگار یعنی اینکه وقت و بی وقت باید همراه با مسوولان باشی و محروم از مسوولیت های بزرگ بمانی ، اما من بازهم ادامه می دهم چراکه می دانم حرفه کنونی ام ارزشی همسان قلم دارد ، قلمی که خداوند در قرآن به آن سوگند یاد کرده است و قلم اولین سلاح و ابزار کار من است.
خبرنگار یعنی افتخار می کنی زمانی که مردم تو را در کوچه و خیابان می بینند و می فهمند خبرنگاری با امید به سوی تو می آیند و از مشکلاتشان می گویند چراکه می دانند تو بیشتر از برخی مدیران سنگ صبورشان می شوی.
من یک خبرنگار هستم ، عشق را برای مردمان سرزمینم هجی می کنم و روزنه امید و آگاهی را به آنها می نمایانم و در هر زمان برای موفقیت میهنم تلاش می کنم و دلتنگ نمی شوم از آنهایی که حتی از گفتن یک جمله ” روزت مبارک” دریغ کردند.
و من امروز به خود می بالم که توسعه ی فرهنگی جامعه با تلاش من در آگاهی رسانی به مردم محقق می شود و از این رو صدای آزادی و اندیشه را صادقانه می نویسم برای ساختن ایرانی آباد و سربلند.
روزت مبارک