«درود و سپاس خدا باد بر شما مردم حق‌شناس و فرهنگ‌خواه خرم‌آبادای مردم شما امروز پاره‌ای از تن تاریخ، فرهنگ و موسیقی لرستان را با شکوه فراوان به خاک می‌سپارید و چه سخت است که کارام جان‌مان می‌رود.بسیار متأسفم که دل عاشق و دردمند ایزدپناه آن را به دیاری کشاند که اشعار بهجامانده از او پر از حسرت است و فراق و داغ از دوری خرم‌آباد.عشق داغیست که تا مرگ نیاید نرود/ هر که بر چهره از این داغ نشانی داردافزون بر همه‌ی آثار بهجامانده از زنده‌یاد ایزدپناه، که شایسته است متخصصان هر رشته آنان را تحلیل و معرفی نمایند، در زمینه‌ی موسیقی او می‌دانست هیچ‌چیز مثل موسیقی نمی‌تواند، تاریخ و تمایلات یک ملتی را ثبت و ضبط و منعکس نماید.ثبت و ضبط هر آنچه در سینه و انگشتان علیرضا، پیرولی، همت‌علی و قوچعلی بود همه نشان از هوشمندی و شیفتگی او به صدای سحرآمیز کمانچه بود. کاری که او کرد کمتر از کار نورعلی خان برومند نیست که ردیف‌های میرزاعبدلله را به نسل بعد از خود انتقال داد، غیر از این می‌بود این نسل از نوازندگیِ شوق‌برانگیز آن نخبگان بی‌بدیل کمانچه محروم می‌ماندند، نخبگانی که آثار بهجامانده از آنان هنوز به صورت مرجع قابل آموزش و شنیدن است و هیچ‌گاه کاربرد خود را از دست نخواهند داد.زنده‌یاد ایزدپناه می‌دانست که فرهنگ شفاهی گرچه خلاق، مدام در حال تغییر است، ولی با دگرگونی شرایط زندگی به سرعت فراموش می‌شود به همین سبب او در لرستان اولین کسی بود که بسیاری از آهنگ‌های به نت درآمده را به صورت پلی‌کپی منتشر نمود. از همه مهم‌تر ارتباط عاطفی و پرمهر او با نوازندگان بود، به همین دلیل نوازندگان هم با اعتماد کامل و علاقه‌ی فراوان آنچه می‌دانستند برای او اجرا کردند و به یادگار گذاشتند.ای مرد بزرگ:بدرود و درود بر روانت که تاریخ، فرهنگ و موسیقی این سرزمین را مثل هر پهلوی کوه هشتاد پهلو کاویدی و نگاشتی و ورق زدی و به یادگار نهادی.بدرود ای مرد صبور، که مثل اسبی کوه (سفید کوه) رو سفید و سرفراز زیستی و این دیار را بی دیدن دوباره‌ی آن ترک کردی. و وای بر ما که اندیشه و روح بلند و بی قرار تو را مثل هزار پیچ و خم و صخره‌های یافته کوه درنیافتیم.
بدرود که اشعار لطیف و پر از حسرت و فراق تو را باد بر حریر مخملی مخمل کوه برای آیندگان به یادگار خواهد نوشت. و هزار خاطره و اشک تو را رود سیمره با خود به دریا خواهد برد.
بدرود ای هم نفس علیرضا و کمانچه نوازان:کمانچه‌نوازان پشت بازار برای روح بلند و عاشق تو و برای دل غمبار ما «بزران و هی لو و هی را هه رو» را در سوگ نغمه‌ای در هم خواهند آمیخت و می‌سرایند:
وزنید چو ور دهل دهل ور چو هر که مرد باری هنی دِ زنه نی وو
بدرود ای مرد بزرگ بدرود
علی اکبر شکارچی بهمن ۹۴
خدایش بیامرزاد ..افتخاری دیگر از جامعه لرستان