[1]
مهران مریدی/ میرملاس نیوز:
جریان معروف اجازه نداد، محمدی بنای کشتی آزاد باشد
تماشاگری که میتوانست طلا بسازد!
پس از المپیک پکن غلامرضا محمدی تیمی را تحویل گرفت که همه معتقد بودند این تیم چند سال طول میکشد دوباره به سطح اول کشتی آزاد جهان برسد اما با تدابیر و برنامهریزی مناسب دلاور لرستانی، کشتی ایران در همان سال به مقام قهرمانی جهان دست یافت و صلابت گذشته را باز هم تکرار کرد. محمدی خط بطلانی روی ناکامیهای متعدد کشید و رفته رفته خودی در عرصه مربیگری نشان داد و به گفته خودش تمام فکر و ذکرش را معطوف به المپیک کرد، مسابقاتی که پس از ۱۲ سال خیلی امیدوار بود آزادکاران کشورمان طلا کسب کنند اما دچار سیاسی کاری و زیادهخواهی جریان معروف (انحرافی) شد و عطای مربیگری در تیم ملی را به لقایش بخشید. در صحبتی که چند ماه قبل از اینکه محمدی با تیم ملی وداع کند، با او داشتیم حرفهایی زد که به رسم امانت نزد ما ماند. او دل پُری داشت از کسانی که دوست نداشتند موفقیتاش را با تیم ملی ببینند و معتقد بود فدراسیون بین کشتی آزاد و فرنگی فرق میگذارد. سرانجام همان افراد شرایطی فراهم کردند که غلام خودش بگویید دیگر حاضر نیست در تیم ملی و زیر نظر رسول خادم کار کند.
هنگامی که به همراه تیم هنرمندان برای برگزاری دیدار دوستانه فوتسال به خرمآباد آمده بود، با هم حرف زدیم، آن موقع چند روزی میشد که اعلام کرده بود، دیگر با تیم ملی کار نمیکند و زمزمههایی برای بازگشتش به تیم ملی کشتی آزاد ایران و حضورش در چند کشور مطرح و صاحب نام کشتی به گوش میرسید، از او پرسیدم در المپیک حضور دارد؟ که گفت اگر خدا بخواهد. تیتر آن مصاحبه را زدیم «محمدی: مطمئن باشید در المپیک هستم.» فردای آن روز، روزنامه ایران ورزشی با او مصاحبه کرده که گفته بود شاید برای تماشا مسابقات به المپیک بروم که همینطور هم شد و او در حالی در سالن مسابقات کشتی المپیک نظارهگر کار شاگردان سابقش شد که شاید اگر عوامل سیاسی میگذاشتند، او بنای کشتی آزاد میشد اما افسوس و افسوس!
جریان انحرافی که قصد داشت در تمام رشتهها ریاست فدراسیونها را خودشان به عهده بگیرند در اقدامی جالب و چند ماه قبل از شروع المپیک یزدانیخرم را از ریاست فدراسیون کشتی برکنار کردند و خطیب را به جای او گماردند و یواش یواش سروکله سایر افراد این جریان از جمله خادم پیدا شد و با عملکرد ناموفق در المپیک پتانسیل ولقعی خودشان را نشان دادند.
حاصل دسترنج محمدی را برخی به هدر دادند که سابقه درخشانی در مربیگری نداشتند و با رابطه به تیم ملی رسیده بودند. آنها برای اینکه خودشان را ثابت کنند با تیم اصلی به مسابقات آسیایی و جهانی رفتند و با قهرمانی در این دو مسابقه بادی به غبغب انداخته و خودشان را سرآمد مربیان داخلی از جمله محمدی میدانستند.
نکته جالبتر مانور برخی رسانهها و افراد وابسته به همان «جریان» در حمایت از رسول خادم و ناکارآمدی محمدی است. آنها میگویند در حدود ۶-۷ ماهی که خادم وقت داشته، عملکرد آزادکاران در المپیک خوب بوده اما این سوال پیش میآید چرا او با این زمان کم اعلام کرد مدیر تیمهای ملی کشتی آزاد و فرنگی است و باید مربیان کشتی آزاد زیر نظر او کار کنند که محمدی زیر بار این کار نرفت و صد البته اقدام شایستهای انجام داد. اگر دست این افراد باشد طلای المپیک لندن را به خادم میدهند تا از آدمِ خودشان دفاع کنند.
شاید با برگزاری انتخابات فدراسیون کشتی و مشخص شدن رئیس جدید این فدراسیون بار دیگر محمدی به تیم ملی برسد اما امیدوارم آدمهای سیاسی دست از سر ورزش بردارند و اجازه دهند ورزش نفس بکشد.