سلامم به نام بلند وطن!
به پهنای میراث اجداد من!
سلامم به “غزنه”! “سمرقند” و”مرو”!
به” شیراز”بالیده براوج سرو!
درودم به “بلخ “و به “خوارزم” و”لار”!
به “کاشان”و”کرمان” و”رستم دیار”!
سلامم به “بکران” و”زابل ستان”!
به “سیحون”و”جیهون” و”مازندران”!
سلامم به “دیلم”! به “تبریز”و”ارمن”!
به قصری که شیرین درآن شدنشیمن!
سلامم به “تهران”! به جم جای جان!
به دارشفاعت! “قم شیعیان!
سلامم به”مشهد”! به شاه غریب!
به دامان پرمهر”امن یجیب…”!
درودم به “تاجیک” و”لاهور”و”سند”
به پارسی سرایان اقلیم “هند”
سلامم به “کارون” و”اروند رود”
به زیبا ترین نام دریا، درود!
سلامم به شاخ “سهند بزرگ”!
به عشق آفرین،”بیستون سترگ”!
درود و سلامم به “توس خورآسان”
به آوردگاه “انیران” و”ایران”!
سلامم به تو ای وطن! ای وطن!
دماوند ایران! “لرستان من”!
درودم به گیو به گودرزیان
به آن لرتباران ایران مکان
به آن هم نبردان رستمدیار
به آن مرزداران آرش تبار
سلامم به گوش کلاه “گرین”!
به آن “مطلع الفجر”مهرآفرین!
سلامم به زلف به هم بافته
فریباتراز”بیستون”، “یافته”!
سلامم به دشت و به کوه وکمر
به بام لرستان و ناف”گهر”
سلامم! سلامم! سلامم به تو!
که شورآفرین شد کلامم به تو
سلامم به آهوی آیینه ات!
به اقلیم مهتابی سینه ات!
سلامم به نمناک سرخ لبت!
به امواج گیسوی شب درشبت!
سلامم به آن پرده داران راز!
به آن دستکان دوابروی ناز!
سلامم به دستان پرالتهاب!
به آن بیقراران درپیچ وتاب!
سلامم به آن برز و بالای تو!
به آن سیب سرخ تمنای تو!
سلامم به بانوی اردیبهشت!
که بربام و برزن غزل می نوشت!
سلامم به خاک عروس بهار!
به گرد وغبارقدم گاه یار!
سلامم به تو مهربانوترین
تویی پایتخت نجیب زمین…
شهریور ۹۵ سلام نامه!
علی گودرزیان
ع- پایدار