[1]
سهراب شمس :
سقوط شش پله ای دانشگاه لرستان در رتبه بندی دانشگاهها و موسسات تحقیقاتی ایران در سال۹۰
هرساله دانشگاهها و موسسات تحقیقاتی کشورهای اسلامی از طریق روش شناسی مورد بررسی قرار می‌گیرند و همین باعث رتبه بندی آنها در میان دانشگاهها و موسسات تحقیقاتی کشور می شود. شایان ذکر است که معیار و شاخص های رتبه بندی دانشگاهها و موسسات تحقیقات ایران با شاخص های چون کیفیت پژوهش، کارایی پژوهش، حجم پژوهش، نرخ پژوهش، نرخ رشد کیفیت پژوهش، نرخ رشدکارایی پژوهش، اعضای هیات علمی دارای جایزه، نسبت اعضای هیات علمی به دانشجو، دانشجویان دارای جایزه در المپیادهای بین المللی، کنفرانس های بین اللملی، همکاری بین المللی، دوره های بازآموزی، برنامه های کارآفرینی و ارتباط با صنعت می باشد. اینک چه اتفاقی در دانشگاه لرستان باعث سقوط شش پله ای این دانشگاه از رتبه ۳۵ در سال ۸۹ به رتبه۴۱ در سال ۹۰ شده است که باعث نگرانی خیل عظیمی از فرهیختگان و دانشگاهیان لرستان شده است.
هر روزه دربخش عمده ای از مطبوعات لرستان ما شاهد ژست‌های حق به جانب مسئولین و متولیان دانشگاه لرستان هستیم که در قاب رنگی عکاسان و بخش رپرتاژهای آگهی روزنامه‌ها و هفته‌نامه ها قرار می گیرند و در حال گزارش عملکرد خود و تشریح آن هستند در حالی که این دانشگاه از پله ناکارآمدی و نردبان شکسته اش در حال فرو ریختن است .
در این نوشته کوتاه که آن را تنها تلنگری برای جامعه دانشگاهی ، خبرگزاری ها و مطبوعات لرستان می‌دانم به دنبال چند سئوال بوده که امیدوارم پاسخی شایسته جامعه دانشگاهی لرستان دریابم.
یکم: علت سقوط شش پله ای دانشگاه لرستان در میان دانشگاههای کشور چیست ؟ اگر معیار شاخص‌های پیشگفت می باشد که بخشی به گرفتن دانشجو و عضو هیات علمی برای دانشگاه بوده که پیش از این در بسیاری از هفته نامه ها و خبرگزاری لرستان خبر گرفتن دانشجو و رشته‌های جدید در مقطع ارشد و دکترا از سوی مسئولین دانشگاه بوده‌ایم.
دوم: مسئولین دانشگاه به احتمال زیاد به این موضوع آگاه و مشرف هستند که برای گرفتن دانشجو در مقاطع تحصیلات تکمیلی قطعاً باید زیر ساخت های مانند آزمایشگاه، اساتید دارای درجه علمی بالا، کتابخانه‌های تخصصی و دیگر موارد را مهیا کرده باشند سئوال اینجاست که وضعیت آزمایشگاههای تخصصی برای رشته های اعلام شده در دانشگاه چگونه است؟
سوم: در سال گذشته ما با حجم وسیعی از خبر در دانشگاه لرستان در مطبوعات مواجهه بوده که همین باعث انحراف ذهن‌ها شده و کسی از این مهم اطلاع پیدا نکند، ای کاش در یکی از همین نشست‌ها علت و عوامل این سقوط تشریح می‌شد تا شاید برای برون رفت از این شرایط در سال‌های آینده توسط اندیشمندان دانشگاهی راه حلی ارائه می شد.
چهارم: این سئوال پیش می‌آید که چند درصد خبرنگاران در جلسات مدیران به دنبال رپرتاژ آگهی برای نشریه خود هستند تا اینکه رسالت اطلاع رسانی خود را به طور دقیق و فارغ از نگاه اقتصادی برای نشریه شان به انجام برسانند. ای کاش زمینه درآمد زایی جدای از پرسش و پاسخ مدیران استان که آن هم در بیشتر موارد یک طرفه بود و پرسشی صورت نگرفته و تنها مدیران در جلسات مطبوعاتی خود تنها به ارائه گزارش و عملکرد می‌پردازند برای نشریه های استان فراهم می‌شد تا ما شاهد پاسخ گویی درست مدیران استان به مطبوعات و مردم باشیم.
پنجم: ای کاش ما در مطبوعات لرستان به جای صد درصد چاپ کردن گزارش عملکرد مدیران که آن هم به شیوه حقارت آمیزی برای نشریات صورت می‌گیرد دانشگاههای استان افراد نخبه و پژوشگران خود را به جامعه معرفی می کرد و در نشست‌های تخصصی که توسط نشریات لرستان پوشش داده می شد زمینه توسعه استان را در بخش های صنعت ، کشاوررزی و … مهیا می ساخت.
ششم: شاید تغییر و جابجایی جناب دکتر نایب زاده معاون محترم پژوهشی و فناوری دانشگاه لرستان در تیرماه سال جاری صحت مدعای ما باشد که حوزه پژوهشی دانشگاه نیاز به فعالیت بیشتری دارد و دانشگاه می‌بایست در این راستا فعالیت‌های بیشتری را در سال جاری انجام داده و ما شاهد ارتقای جایگاه دانشگاه لرستان در کشور باشیم.