تاریخ : جمعه, ۱۰ فروردین , ۱۴۰۳
14

گفتار شالوده‌شکن!

  • کد خبر : 90510
  • 12 آبان 1395 - 20:56

بهروز مهدی‌زاده/ میرملاس: هر اتفاق نورسته‌ای در حوزه ادبیات، بستری است برای تضارب افکاری که از منطق سربه‌راهی و بده بستان گریزانند. از سویی، همین پدیده‌های تازه، گاه از متن دیدگاه‌هایی به ظاهر جزمی و مستحکم سر برمی‌آورند و تا فواصل زمانی ناشناخته‌ای از سوی برخی سهل‌انگاران، به هیات نوشتاری نامشروع و طاغی به چشم […]

%d8%af%da%a9%d8%aa%d8%b1-%d9%85%d9%87%d8%af%db%8c-%d8%b2%d8%a7%d8%af%d9%87

بهروز مهدی‌زاده/ میرملاس: هر اتفاق نورسته‌ای در حوزه ادبیات، بستری است برای تضارب افکاری که از منطق سربه‌راهی و بده بستان گریزانند. از سویی، همین پدیده‌های تازه، گاه از متن دیدگاه‌هایی به ظاهر جزمی و مستحکم سر برمی‌آورند و تا فواصل زمانی ناشناخته‌ای از سوی برخی سهل‌انگاران، به هیات نوشتاری نامشروع و طاغی به چشم می‌آیند، حال آنکه توان واقعی این نوع نوشته‌ها را بایستی در گردنه‌های آینده و ذهنیت نسل‌های بی‌تعصب دنبال کرد.
ابراهیم بهزاد با بضاعت کم‌نظیرش در حوزه نقد و بی‌کمترین مجال آکادمیک، داعیه‌دار حرف‌های سربلندی است که شالوده شاهنامه‌پژوهی را به چالش جدی می‌کشاند. این نویسنده با تکیه بر مستنداتی مغفول، پیکره خوش‌ترکیب دیدگاه‌ها و چهره‌های شاهنامه‌شناس را چنان مخدوش می‌بیند که با قاطعیت فریاد برمی‌آورد: «عالمی دیگر بباید ساخت وز نو….» کار بی‌پایان بهزاد با انگشت‌نگاری شاهنامه‌پژوهانی آغاز می‌شود که به نظر ایشان جز با تاراج میراث دیگران و زیر بغل زدن کلیشه و استنساخی از نمونه فعالیت‌های مستشرقین، هویت مستقلی ندارند و در این شاهراه علنا و آشکار همواره با «نعل وارونه» سعی در ایز گم کردن و اثبات مطلوب به نفع خود دارند. زریران مستقلا می‌کوشد تا نمای بی‌نقاب فردوسی و کلان و یلان شاهنامه را از زیر خروارها مینیاتور رنگ‌به‌رنگ برهاند و با زدودن غبار یکسویه‌اندیشی محققان خودی در مسیر روایت افزایی و فربه‌سازی شاهنامه اصیل، باب چندین و چند راه نرفته را بگشاید. محور قابل توجه نقد و نوشتار آقای بهزاد دفاع از سیمای مجروح گشتاسب و احیای توش و توان این شخصیت معروف در برابر هجمه‌های متفق مفسران شاهنامه در طول دو سده یکنواخت شاهنامه‌پژوهی است. هجمـــه‌های پیش‌تاخته‌ای که با زدودن فره ایزدی از هویت اصیل گشتاسب و انکــــــار سیطره تقدیر – بارزترین قهرمان شاهنامه – «دیوسار»ی از این چهره به دست داده‌اند که افکار سهل‌اندیش روزگار ما نیز بر سیــاه‌کاری تاریخی او صحه گذاشته‌اند و در توالی اوراق کتب و نشریات، صیغه «پسرکشی» او را چون آب جاری ساخته‌اند. تجویز قاطع بهزاد دراین‌باره، تامل جدی در متون و منابع اصیلی است که بیشترین قرابت‌شان با شاهنامه قرن چهارم به اثبات رسیده است. علاوه بر این، دقت و نکته‌سنجی مخاطب شاهنامه در مواضع پرلغزش نقد و تفسیر و پرهیز از بیراهه‌های الگونمای پیشینیان، همواره دستیار و دستگیر ارزشمندی است که بهزاد به خوبی از آن سود جسته است.
بی‌شک نظرات وی مدخلی برای استقبال جدی مخاطبان شاهنامه و علاقه‌مندان به حوزه نقد و تفسیر شاهنامه است.

لینک کوتاه : https://www.mirmalas.com/?p=90510

برچسب ها

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 2در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۲
  1. بسیار عالی آقای دکتر. من کتاب ایشون رو خوندم واقعا عالیه.

  2. خیلی سطح بالا بود:)

قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.