[1]
نقش دانشگاه در توسعه و اشتغال
دکتر ایرج عبدی :
بر اساس شاخص های متعدد اقتصادی،استان لرستان از نظر توسعه در بین استانهای کشور و در مجموع در اقتصاد کشور از جایگاه ضعیفی برخوردار است.با وجود فراوانی منابع غنی طبیعی و موقعیت منحصر بفرد گردشگری و نیروی کار جوان و… این استان نتوانسته به تناسب منابع موجود از اقتصاد ملی سهم مناسبی داشته باشد و به بیکارترین استان کشور تبدیل شده است که اقدام برجسته ای متناسب با این عقب نگهداشتگی که از سال ها قبل رقم خورده برای برون رفت از مشکلات موجود استان توسط دولتمردان و مدیریت اسبق استان پی ریزی نگردیده که مردم را امیدوار کرده باشد.بر اساس آمارهای رسمی کشور،لرستان با وجود دارا بودن جمعیتی معادل ۵/۳ درصد کل جمعیت کشور تنها ۲/۰ درصد از تولید ناخالص داخلی کشور را به خود اختصاص داده و به تناسب جمعیت و منابع خدا دادی نتوانسته سهم مناسب و عادلانه ای از اقتصاد ملی را به خود اختصاص دهد.
اکثر تولیدات داخل استان به شیوه سنتی و اغلب با بهره وری پایین،با صرفه اقتصادی کم تولید شده و بدون فرآوری و به صورت خام بعضا به خارج استان صادر می شوند.در چنین وضعیتی سوال ساده و اساسی پیش رو این است که متولی برون رفت از وضعیت موجود و ایجاد اشتغال در استان کیست؟ اداره کار که تقریبا نقش نظارتی بر روابط کارگر و کارفرما داشته و وقتی مردم برای کار به بقیه ادارات استان مراجعه می نمایند با این جمله مواجه می شوند که (مگر ما اداره کاریم،اگر بیکارید بروید اداره کار) و اداره کار نیز به شرح فوق.پس براستی متولی حل مشکل بیکاری در استان کیست؟
آنچه در حال حاضر برای همگان پذیرفته شده این است که انسان محور توسعه است و انسان توسعه یافته باعث توسعه می گردد.بنابراین دانشگاه به عنوان کمپانی توسعه انسانی و تولید علم در برون رفت از مشکلات اقتصادی و اجتماعی مردم نقش محوری و کلیدی داشته و در صورت پرداخت به این و ظیفه اصلی و فلسفه وجودی حداقل به سه روش در کوتاه مدت و بلند مدت نقش کلیدی در حل مشکل بیکاری و شکوفایی اقتصادی ایفا نمایند.
اول اینکه با توسعه کمی و کیفی رشته های دانشگاهی و دانشکده های داروسازی ، دندانپزشکی ، دامپزشکی،دانشکده زبان و…ارتقا سطح علمی خود با اخذ مجوز رشته های تربیت دکتری و…به صورت مستقیم در ایجاد اشتغال پایدار کمک نمایند.دوم اینکه دانشگا هها با ارتقا سطح علمی خود تنوع رشته های مختلف می توانند وضعیت اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی منطقه را به صورت بنیادی به سمت بهبود دگرگون نموده و با جذب دانشجو از سایر استان ها و حتی کشورها همانند دانشگاههای هند و مالزی و… باعث تحولات بزرگ در استان گردند. سوم اینکه دانشگاهها می توانند با تربیت نیروی ماهر و متخصص و متمرکز نمودن تحقیقات و پژوهش ها و حتی پایان نامه های دانشجویی بر روی مشکلات استان و شناخت طرح ها و منابع سهل الوصول استان در زمان کوتاهی به شکوفایی و به اقتصاد بهره وری استان کمک نمایند.
هرچند که در حال حاضر دانشگاههای استان به صورت پراکنده در سطح شهر و به صورت غیر مدیریت شده وجود دارند و طرح جامع پردیس دانشگاهی نیز به دلیل بی خردی دچار محدودیت شده و تقریبا تمام زمین های اطراف آن به مناطق مسکونی تبدیل شده اند اما با همه این موانع بر دانشگاهها و دانشگاهیان فرض است به نقش کلیدی خود در قبال جامعه استان و در سطح ملی به کشور عزیز ایران اسلامی توجه نموده و با همت و تلاش مضاعف نسبت به بهبود در سطح زندگی مردم همت گمارند.