[1]
سجاد رضایی :
صدها فرشته بر آن دست بوسه می زنند کز کار خلق گرهی بسته وا کند
در عصری که ما زندگی می کنیم شاید نقش نماینده ی مجلس برخلاف گذشته که بیشترین انرژی خود را در راستای عزل و نصب مدیران شهرستان معطوف می کرد ،به واسطه ی بالا رفتن سطح مطالبات و نیازهای مردم کارکرد دیگری به خود گرفته است.امروزه اکثریت مردم بر این باورند که نماینده باید با تلاش و کوشش فراوان تمام ظرفیت های قانونی خود را در جهت ایجاد تاسیسات زیربنایی و عمرانی ، بکار گرفته وگام موثر و مثبتی در راستای رفع بیکاری ،فقر و عقب ماندگی های منطقه خود بردارد.لذا نگارنده بر خود فرض می داند مطالبی را در این خصوص به عرض برساند.
مصوبات کاغذی هستند و تا کنون کسی مصوبه ی سنگی،دیواری ،طلایی و …ندیده است.البته در گذشته مردم حرف که می زدند به آن عمل می کردند یا حتما شنیده اید که عده ای برای وفای به عهدشان سبیل گرو می گذاشتند که این مسئله نشان از این دارد که مردانگی شان را گرو می گذاشتند .
امروزه در نظام اداری به جای آن سبیل ها و…حرفشان را روی کاغذ می نویسند و همه ی کسانی که در آن تصمیم دخالت داشته اند برایشان تکلیف قانونی ایجاد می شود.
مصوبات اداری می تواند از یک مصوبه محلی ،استانی ،وزارتخانه ای و نهایتاً در بالاترین مرحله آن مصوبه هیات دولت باشد.که برای تمامی وزرا تکلیف ایجاد می کند. لذا این مصوبات می توانند برگ برنده ای باشند تا نمایندگان مجلس به واسطه ی آنها برای اجرا و تحقق طرح های پیشنهادی خود دولت و وزرا را تحت فشار قانونی قرار دهند.
بنابراین در صورتی که در برخی موارد کار آن طور که ما می خواهیم پیش نمی رود ،ناشی از کم اهمیتی مصوبات نیست.
چرا که با کمک نماینده محترم و همکاری سایر نمایندگان استانی ،استاندار و سایر مسئولین استانی و بویژه رسانه ها و کارشناسان می توان این فرصت را ارزشمند شمرده و مجدانه پیگیری کنیم.
بنابراین اهمیت یک مصوبه به این نیست که بر روی کاغذ نوشته شود یا روی طلا و…مهم این است که چه کسانی متعهد شده اند؟موضوع مصوبه چیست؟یا به عبارتی منافع آن در چه درجه از اهمیت قرار دارد؟ و بالاخره این تعهد مستند شده است یا خیر؟به عنوان مثال در مورد خودرو سازی کوهدشت،این مصوبه بالاتر از سطح وزارتخانه است.چون این مصوبه در سربرگ رسمی ریاست جمهوری و با امضاء معاون اول رییس جمهور ابلاغ شده است.بنابراین مستند شده است و برای کسانی که باید در دستگاه های مختلف همکاری کنند قابل انکار نیست.
همگان نسبت به اهمیت و منافع بلند مدت این مصوبه ها آگاهی لازم را دارند..
از سوی دیگر باید بدانیم برای انجام هرکاری ولو یک پروژه کوچک،ابتدا فکر می کنیم،نیاز سنجی می کنیم و بعد تلاش می کنیم ایده ی خود را برای رفع آن نیاز مطرح نماییم.در این راستا می بایست استدلال های کارشناسانه ی خود را مطرح نمود .بدیهی است مصوب نمودن یک پروژه در سطح خودرو سازی یا بیمارستان و موارد مشابه که با هزینه های میلیاردی قابل انجام است،قابل مقایسه با یک پروژه کوچک نیست. و چه بسا برای اخذ این مصوبه آن هم در سطح هیات دولت که ریاست محترم جمهوری به عنوان بالاترین مقام اجرایی کشور در آن حضور دارد (اخذ این مصوبه به منزله تعهد همه ی اشخاص از جمله شخص رییس جمهور است و نیاز به تامین بودجه بالایی برای انجام آن دارد)کاری طاقت فرسا،بسیار سنگین و ارزشمند بوده،که شایسته است هر انسان آگاه و منصفی صرفنظر از هر تفکر و گرایشی در مقابل این اتفاق عظیم سر تعظیم فرو آرد.(تصدیق می فرماییدکه همه ی پروژه هایی که امروزه در کشور به اتمام رسیده است ،همین مسیر را طی کرده اند)
حال پس از مصوب شدن طرح باید مطالعات به منظور انجام آن صورت گیرد.برای انجام این مرحله ،ردیف بودجه مطالعاتی تخصیص می یابد. لذا با تخصیص بودجه و به عنوان مثال در پروژه های ملی سد معشوره،راه آهن،خط دوم گاز،چهار خطه های جاده ی کوهدشت و…ردیف بودجه ملی گرفته اند،هر سال باید جهت تایید به مجلس ارئه شود.و البته در مورد بیمارستان مطالعات انجام شده ،که برای همین مرحله نیز ردیف بودجه در نظر گرفته شده است و اکنون باید با توجه به مصوبه و انجام مطالعات وزارت بهداشت با رایزنی نماینده محترم مجلس ردیف ملی برای انجام پروژه تخصیص یابد و پس از تخصیص ردیف ملی باید پیمانکار مجری انتخاب شود.
به عنوان مثال پیمانکار سد معشوره ،راه آهن،خط دوم گاز کوهدشت،قرارگاه خاتم الانبیا ست.حسن این مجری در این است که توانمندی بالایی در اجرا دارد.می تواند صرف نظر از بودجه (وزارت نیرو،وزارت راه یا وزارت نفت)کار را پیش ببرد و طلبکار باقی بماند.البته این بدان معنی نیست که چون مصوبه هیات دولت داریم و کار مطالعات ،ردیف بودجه و انتخاب پیمانکار مجری انجام شده است،دیگر ما وظیفه ای نداریم !بلکه باید تا پایان کار همراه پروژه بوده وناظر رفتار آنها باشیم.البته گاهی اوقات اختلافاتی بین پیمانکار و وزارتخانه ایجاد می شود که این امر باعث کندی کار شده و در این بین بیشترین زیان متوجه مردم منطقه خواهد شد.
در مورد خودرو سازی از آنجاییکه طبق اصل ۴۴قانون اساسی ،وزارتخانه ی صنعت خود به عنوان بخش دولتی نمی تواند در این پروژه حضور یابد.بنابراین در مورد این پروژه بحث اختصاصی بودجه دولتی و ردیف ملی نداریم و فقط باید شرکت های تابع آن مانند سایپا یا ایران خودرو و…با دستور وزارتخانه شروع به کار نمایند و بانک های دولتی مانند بانک ملی هم باید سرمایه و تسهیلات آن را تامین نماید.و چون وزیر اقتصاد از اعضای هیات دولت است و این مصوبه نیز در سطح هیات دولت تصویب شده است ،لذا پیگیری انجام آن از جهاتی راحت تر است ،چون الان به نوعی در مرحله ی انتخاب پیمانکار هستیم.
اکنون با توجه به موارد ذکر شده در می یابیم که برای انجام کارهای فوق زحمات زیادی کشیده شده است.صرف نظر از هر گرایشی باید نسبت به تمامی کسانی که در این راستا تلاش نموده اند قدردان باشیم.و براستی اگر این مصوبات را نداشتیم،الان باید از کجا شروع می کردیم؟!تازه باید از نقطه ی مفهوم و فکر شروع می کردیم و معلوم هم نبود که بتوانیم تا این مرحله پیش برویم!
از سوی دیگر با یک نگاه منصفانه در می یابیم که با توجه به آثار یگانه ی این مصوبات پس از انجام آنها، باید این مصوبات را به لحاظ محتوا،مصوبات طلایی کوهدشت و حتی استان لرستان بنامیم.چرا که آثار بی نظیر پروژه هایی مانند خودروسازی کوهدشت،سدمعشوره کوهدشت،درهمه ی ابعاد (اشتغال،فرهنگی ،اقتصادی و…)فراتر از شهرستان کوهدشت است.لذا باید همه ی مردم، اصحاب رسانه ،مسئولین و حتی نمایندگان محترم استان در انجام این پروژه ها کوشا،تلاش گر و مصمم باشند.
در پایان از نماینده محترم شهرستان خواهشمندیم فارغ از هر زنده باد و مرده باد و فقط بخاطر این مردم، نسبت به پیگیری مصوبات فوق اهتمام ویژه ورزیده، چرا که رضای پروردگار در رضای مردم است.
چون ایام به سرعت درگذرند، فرصت را از دست ندهیم، مباد روزی فرا رسد که درگیر ای کاش ها گردیم. باشد تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.
سجاد رضائی
۲۶شهریور۹۱