سیدجواد حسینی*/ میرملاس:
به نام منشاء تفکر و دانش
امروزه بر هیچ صاحب نظر، اندیشمند و مسوولی پوشیده نیست که مسیر توسعه همه جانبه یک کشور در گرو سیستم آموزشی کارآمد آن کشور است. نظام آموزشی در کشورهای پیشرفته دو کارکرد اصلی را به دوش می کشد: یکی آموزش دانش آموختگان در سطح ملی، و دیگری؛ آموزش دانش آموزان در سطح استانداردهای جهانی. چنین وظیفه خطیری تنها از عهده نظام آموزشی کارآمدی برمی آید که بتواند در گام اول دانش آموختگانی را آموزش دهد که در سطوح مختلف ملی در بخش های مورد نیازش به کار گرفته شود و در گام دوم، این دانش آموختگان بتوانند در زندگی اجتماعی و شهروندی ضمن رعایت موازین اسلامی،اخلاق وادبی در شأن هویت ایرانی داشته باشند.
حال بعد از گذشت سالها، در چنبره یک سیستم آموزشی گرفتار آمده ایم که به دلایل در پیش گرفتن سیاست های آموزشی سنتی، دخالت بی حد و حصر سیاسیون و همچنین نگاه ابزار انگارانه و مصرفی به آن، با معلمانی روبرو شده ایم که قریب به اتفاق آنان از هویت شغلی خود ناخرسند می باشند زیرا به واسطه آن، توانایی برطرف کردن نیازهای اساسی و اولیه خود را ندارند و از سویی با دانش آموزانی مواجه ایم که انگیزه لازم را برای آموزش در خود نمی بینند به گونه ای که افت تحصیلی گریبانگیر اکثریت آن ها شده است.
از آن جایی که دولت تدبیر و امید سعی دارد سیاست های معقولش را در بخش های گوناگون با استراتژی گفتمان در سطح ملی و بین المللی پیش ببرد بسیار پسندیده است که باب این گفت و گو را از نظام آموزشی به خصوص با وارثان وصاحبان اصلی آن؛ یعنی معلمین باز کند.
جناب آقای دریکوندمدیر کل محترم آموزش و پرورش استان لرستان !ضمن عرض تبریک و تهنیت به جنابعالی وآرزوی موفقیت برای شما ،مستحضرید که مسوولان آموزش و پرورش این استان در راه توسعه این سیستم اثرگذار مرارتهای زیادی متحمل شده اند که لازم است از همه ی آنها تقدیر وتشکر نماییم که با بودجه اندک وتوان مالی ضعیف این سیستم، توانسته اند آموزش وپرورش را سرپا نگهدارند. اما مشکلات ونارسایی های آموزش وپرورش امری است که فقط با همکاری تمام آحاد جامعه و هماهنگی و تلاش گسترده ی تمام مسوولان ، اولیاء ومعلمان امکانپذیر وعملی است واین کار مهم از عهده ی یک یا چند نفر محدود به سرانجام نخواهد رسید اما این تغییر و تحول می تواند انرژی فعالسازی ای باشد تا همه ی این اقشار را به کار وفعالیت وادارد تا برای آینده ی فرزندان خود که درد مشترک همه ی خانواده های کشورمان است تلاش کنند و کار بزرگ شما کمک به پویایی و ذوب نمودن یخ بی انگیزگی ها و کناره گیریهایی است که جامعه ما نسبت به آموزش و پرورش روا داشته است و امیدوارم تلاش شما در ایجاد این انگیزه و رغبت و شروع این کار گروهی بزرگ، نقطه عطفی باشد برای آموزش و پرورش استان ما و سرمشق والگوییی برای بهبود پیکره ضعیف و نارسای آموزش و پرورش کل کشور گردد.
جناب آقای دریکوند مشکلات و نارسابیهای که به طور عمده گریبانگیر آموزش و پرورش استانمان هست به اختصار در این مجال آورده شده که امیدواریم مورد عنایت شما قرار گیرند.
ا-عدم گسترده بودن چتر مشاوره در سیستم آموزش وپرورش ودر نتیجه عدم استفاده از ظرفیت ها و نقطه نظرات افراد نخبه ی موجود در آموزش وپرورش استان یعنی کنار گذاشتن خرد جمعی
۲_عدم ارزیابی دقیق از کار برنامه ریزان و معاونت های ادارات مناطق به طوریکه بعضا مشاهده شده معاونتی از هر لحاظ ضعیف و ناتوان بوده و هیچ برنامه و خط مشی فکری و اجرایی برای مقطع تحت مدیریت خود ندارد اما سالها در آن منطقه حفظ پست کرده و عملا وجود یا عدم وجودش مهم نبوده واز جمله خسارات آنها میتوان نیمه تعطیل شدن هنرستانها را نام برد که هر هنرستانی با چهل یا پنجاه دانش آموز فعالیت دارد درحالی که در مدارس نظری کلاس های چهل نفره فضای تدریس را ناممکن کرده است.
۳- سیاست زدگی بیش از حد آموزش وپرورش به طوریکه مسوولان خارج از سیستم آموزش وپرورش نگاه توسعه ای به این دستگاه نداشته و کل توان خود را صرف رای سازی این نهاد می کنند.
۴-عدم نظارت بر هزینه ها و بودجه های مالی ادارات و مدارس و نداشتن اراده کافی برای بهینه سازی منابع مالی.
۵_دیکته شدن نظرات، به مدیران مناطق و کارشناسان واحدها و به تبع آن به مدیران مدارس و فقدان کمیته های کاری به طوریکه اکثر کارشناسان واحدها دچار روزمرگی شده و احساس نمی کنند که نظرات آنها در برنامه های آموزشی و پرورشی دخیل داده می شوند که این امر باعث از بین رفتن فضای رقابت برای کار وتلاش و بدتر از آن ترویج اخلاق چاپلوسی در بین بعضی از کارکنان شده و کارشناسان را به کاغذ بازی و بروکراسی اداری سرگرم نموده که نتیجه ای جز سرپوش گذاشتن بر مشکلات و ایجاد فضای گنگ و مبهم که سره از ناسره تشخیص داده نشود،نداشته است و این فضا جولانی است برای بقای مدیران و معاونین نالایق و نیز سواستفاده معلمانی که عادت به کم کاری کرده اند ونیز ازدیاد معلمانی که عملا بیکارند و حقوق می گیرند.
۶_از آنجاییکه در مدارس ما سعی نشده اخلاق و حقوق شهروندی و تربیت صحیح اجتماعی در قالب ورزشها ،هنرها ویا فعالیت های گروهی به دانش آموزان آموزش داده شود، فضای خشم ونفرت و بی احترامی به همنوع در بین دانش آموزان و به تبع آن در جامعه روز به روز گسترده تر می شود.
امیدواریم با عنایت به گفته ی زیبای اینشتین که می فرماید دنیا با تجربه ی پیران و همت جوانان آباد می شود،در این عرصه با یاری گرفتن از نیروهایی که زمانی زحمات این نهاد عظیم را به دوش داشته اند، عامل فراخوان و مرکز ثقلی باشید در اتحاد نیروهای متعهد وکاری این نهاد موثرودراین راه برای شما و همه ی زحمت کشان صادق آرزوی سلامتی و موفقیت را داریم.
*کارشناس ارزیابی عملکرد آموزش و پرورش و دبیر انجمن اسلامی معلمان شهرستان کوهدشت