طی روزهای گذشته نامه‌ای از سوی سرپرست دانشگاه منابع طبیعی و کشاورزی رامین خوزستان به رئیس سازمان سنجش ارسال می‌شود که عبدالعظیم آجیلی در این نامه از رئیس سازمان سنجش خواستار حذف پذیرش دانشجویان غیر بومی استانهای همجوار از جمله ایلام می‌شود.
دکتر آجیلی در این خصوص پاسخی برای رسانه ها ارسال کرده اند که عینا منتشر می شود:
بسم الله الرحمن الرحیم
با عرض سلام به پیشگاه ملت شریف ایران و نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی
در طی روزهای اخیر خبری پیرامون دانشگاه رامین و مشخصا نامه ای از سرپرستی این دانشگاه در فضای رسانه ای کشور و خبرگزاری ها مطرح شد که به تبع آن تنش هایی صورت گرفت و متاسفانه این فرآیند تا حدودی برای ماشین خبرسازی بیگانه خوراک تبلیغاتی فراهم ساخت و آزردگی خاطر دلسوزان نظام و انقلاب را در پی داشت. از آنجایی که ناخواسته نام حقیر در ذیل این اخبار مطرح بود از پیشگاه ملت شریف ایران پوزش می طلبم وضمن ابراز تاسف شدید، هرگونه مصاحبه با این ایادی استکبار را شدیدا تکذیب مینمایم.
این ماجرا برای بنده تجربه ای تلخ اما عبرت آمیز بود که نشان داد چگونه آبروی چندین و چند ساله انسانی که در حال خدمت به جامعه دانشگاهیان است در اثر بی تقوایی ها و شیطنت های فضای رسانه ای می تواند به یک باره و براحتی قربانی تهمت های شگفت آور و ناروا شود. بنده هنوز از اتفاقی که صورت گرفته حیرت زده ام. برای کسی چون حقیر که شرف خود را در خدمت به تمام مردمان این مرز و بوم جستجو نموده و عمر خود را در این راه گذاشته است این نسبت ها بسیار تکان دهنده بود. هرچند آنچه کردیم برای خدا بوده و اوست که باید بداند و می داند و آنچه که برای ملت عزیز ایران گفتنی است اینست که تمام تلاش ها و زحمات برای این انقلاب و نظام، چه در پیش از انقلاب چه در دوران دفاع مقدس و پس از آن در جهاد سازندگی، همگی قطره ای کوچک و بی ارزش در دریای زلال و بی انتهای این ملت است. لذا همینجا از تمام عزیزانی که در این چند روز موجب شدند تا به شایستگی! بار مسئولیت از دوش من برداشته شود صمیمانه سپاسگذارم و خدای متعال را شاکرم که تا لحظه آخر توفیق خدمت صادقانه را از حقیر دریغ نداشت و مجددا فرصت مناسبی فراهم آمد تا به رسالت اصلی خویش که آموزش و پژوهش باشد بپردازم.
اما جای یک گلایه از این دوستان باقیست. این بسی بی انصافی و بی تقوایی است که به کسی چون بنده که از نزدیک شاهد رشادت ها و دلاوری های برادران جان برکف لر در ایام دفاع مقدس بوده ام، نسبت ناروای ضدیت و یا هتاکی داده شود.
عرض بنده با مردمان عزیز لر،دانشگاهیان،فرهیختگان، دانشجویان و نمایندگان عزیز استانهای همجوار خوزستان که در چند روز اخیر از این تنش ها دل آزرده شده اند، تذکری هم خواهد بود به آنها که چشم بسته اند و دهان باز کرده اند.
کیست که نداند قوم لر اصیل ترین قوم ایرانیست که در طول تاریخ، ایران را با افتخار، خانه همیشگی خود دانسته و هیچگاه سوداهای تفرقه انگیز نداشته است. کیست که مهمان نوازی ها و خونگرمی ها و صمیمیت های این مردمان با صفا را دیده و نمک گیر نشده باشد. کیست که مرام و مردانگی آنها را تجربه کرده باشد و آن را الگویی شایسته برای غیرت جوانان این سرزمین نپندارد. بنده به حمیت، وطن پرستی و ولایت مداری برادران غیور لرم افتخار می کنم و آرزو می کنم ای کاش روزی در دفاع از حریم این مردم، جان خود را تقدیم کنم.
اما عرض بنده با دوستانی که آتش افروختند و به آن دامن زدند.
ماجرا از این قرار بود که یک بحث تخصصی و کارشناسی پیرو چندین جلسه بحث و بررسی در شورای آمایش آموزش عالی استان و شورای راهبردی آموزش عالی استان که به ریاست استاندار محترم انجام می شود برای تعدیل میزان دانشجویان غیربومی دانشگاه و افزایش دانشجویان بومی مطرح شده بود. لذا در خرداد ماه امسال، نامه ای بین سازمانی، برای سازمان سنجش فرستادیم که به منظور کاهش مشکلات ناشی از کمبود امکانات رفاهی(خوابگاه و هزینه های بالای تغذیه) ودر راستای دفاع از حق داوطلبان بومی استان، خواستار تعدیل در نحوه پذیرش دانشجویان این دانشگاه شدیم و البته با پاسخ منفی این سازمان روبه رو شدیم.
سالیان متمادی است که این دانشگاه پذیرای دانشجویان محترم از سراسر ایران وبخصوص دانشجویان استانهای همجوار می باشدو تا کنون هیچ گونه بی احترامی از سوی مسئولین محترم استان و دانشگاه به قوم غیور لر و سایر اقوام اصیل ایرانی صورت نگرفته زیرا ما بر مبنای مفاهیم دین مبین اسلام و تعالیم اهل بیت علیهم السلام از اساس مباحثی چون قومیت گرایی و نژاد گرایی را دون شان یک مسلمان معتقد میدانیم. که ان اکرمکم عندالله اتقکم.
حیرت بنده اینجاست که ذهن خلاق عده ای چگونه می تواند از این فعالیت معمول کاری و یک نامه کارشناسی متداول، یک جنجال رسانه ای به پا کند. خدا عالم است که اگر حوزه کاری من در استان دیگری بود چه بسا بر اساس شرایط و ملاحظات آن حوزه، پیشنهاد تعدیل پذیرش دانشجو از استان خوزستان را مطرح می کردم. آیا این به معنای نژادپرستی و قومیت گرایی است؟ یا یک بحث کارشناسی است که درست یا غلط بودن آن باید در جلسات مربوطه مشخص شود؟
قابل توجه است که در استان خوزستان اقوام مختلف لر،بختیاری،عرب و… با اتحاد وصف ناپذیری در کنارهم زندگی می کنند.
حال سوال بنده از دوستان اینست که اگر بنا باشد شخصی مستمرا به آرشیو مکاتبات مراکز دولتی و یا دیگر سازمان های حکومتی سرک کشیده و مباحث تخصصی و کارشناسی درون سازمانی را در اقدامی شیطنت آمیز و غیر مسئولانه بدون مجال هیچ توضیح و استدلالی در معرض عموم قرار دهد، در این صورت چه شرایطی در کشور رقم خواهد خورد؟
آیا این موجب بروز چالش های فراوان رسانه ای، اجتماعی و یا حتی امنیتی در سرتاسر کشورنخواهد شد؟
عزیزانی که داعیه دلسوزی نظام را دارید آیا این اقدام را خیرخواهانه می شمارید؟ آیا تصور نمی کنید که رسانه ای کردن یک نامه درون سازمانی و دولتی بدون فرصت هیچ توضیحی، یک شیطنت است و از کجا معلوم که این شیطنت مغرضانه و یا طراحی شده نبوده باشد؟
دوستانی که فریاد نامه نژاد پرستانه و قومیت گرایی سرداده اید، آیا تصور نمی کنید با علنی کردن یک نامه که در آن تنها به نتایج جلسات کارشناسی بر مبنای موارد و مستندات و بدون هیچ شرحی اشاره شده است، خود مایه تفرقه انگیزی و قومیت گرایی خواهد شد؟ آیا این دلخوری پیش آمده در میان مردمان عزیز لر را نتیجه این اقدام نسنجیده نمی دانید؟
خدا کند که این اقدام مشکوک بعضی از نمایندگان محترم، برای کسب محبوبیت در حوزه انتخابیه خود نبوده باشد.
یکی از دوستان عنوان کرده است که این اتفاق سبب وحدت لر زبانان شده است. برادر عزیز آیا مایه وحدت مردم در کشور باید زبان، قومیت و نژاد آنان باشد؟ تصور نمی کنید که اگر اقوام متنوع عزیز ایران هرکدام بر مبنای زبان و نژاد خود بخواهند با هم متحد شوند دیگر چیزی از ایران سرافراز نخواهد ماند؟ آیا تعالیم اسلام اینگونه است؟
شما را به خدا تقوا پیشه کنید و به این مباحث خطیر دامن نزنید. که اسلام می آموزد انما المومنون اخوه. اعتصام ما باید به ریسمان واحد الهی و دین مبین اسلام باشد که اگر غیر از این بود جز تفرقه نصیبی نخواهیم داشت.
امیدوارم از این پس با هوشیاری بیشتر دوستان در موضع گیری ها و رعایت تقوا توسط آنان و پرهیز از اظهارات نسنجیده، دیگر شاهد بازی با آبروی نظام وهتک عناصر دلسوز در عرصه خدمت رسانی کشور نباشیم.
در پایان امیدوارم این مسائل حاشیه ای که به بهانه های واهی برای این دانشگاه پیش آمد باعث کند شدن حرکت رو به رشد فعالیت های علمی و پژوهشی توسط همکاران و دانشجویان عزیزمان نشود که در واقع این دغدغه اصلی ما است. از تمام دوستانی که بنده را با نسبت های نادان، هتاک، نژاد پرست و … مورد لطف خود قرار داده اند می گذرم و از خدا نیز می خواهم که از آنها بگذرد و دعا می کنم که خداوند متعال فشارها یی که در این چند روز بر حقیر واردشد و خون دلی که خورده شد را به عنوان قلیلی در راه خدمت به ایران عزیز از بنده خویش قبول نماید و از خداوند منان طول عمر با عزت و برکت برای رهبر معظم انقلاب و سعادت و بهروزی برای آحاد ملت شریف ایران اسلامی مسئلت دارم.
والسلام علیکم
عبدالعظیم آجیلی
۲۵/۶/۹۱