چندی پیش تحلیلی از دوست ارجمندم جناب علی گودرزیان دربارهی مسایل انتخابات ریاست جمهوری و آرای رییسی و روحانی خواندم.
ایشان به نکات بسیارظریف و جالبی اشاره کرده بودند؛ «شهرستان سلسله هیچوقت پایگاه اصولگرایی نبوده است.» آنچه موجب تقویت این تصور نابهجا شدهاست تفرقهی اصلاحطلبان و به نظر میرسد همان مسایلی است که جناب گودرزیان اشاره داشته است.
نوشتهی گودرزیان علیه هیچکسی نیست؛ تحلیلی از وضعیت پیش آمدهاست. آنان که تاب و تحمل از دست داده و قدرت هضم ندارند و از کوره دررفته و غرض مینویسند، مشکل دارند. اما غرض از نوشتهی من پاسخی به منتقدان جناب گودرزیان نیست که درحق ایشان ناآگاهانه اجحاف میکنند و ایشان را به همدستی با اصولگرایان متهم میکنند؛ غرض از این نوشته دفاع از شخصیتی است که در هشت سال دولت مهرورزی درکنار هفتهنامهی سیمره ایستاد و شجاعانه هرهفته با سیمره جاری شد!
آنگاه که، تلگرام نبود و در زمان دولت عدالتپرور که بسیاری از این تازهنویسها پیدایشان نبود این قلم گودرزیان بود که شجاعانه دولتمهرورزی را نقد میکرد و این سیمره بود که هرهفته با یادداشتهای بیباکانهی آقای گودرزیان جاری میشد.
دریغ و درد! این روزها هر ننه قنبری اصلاحطلب شدهاست و قلمفرسایی میکند و به مدد تلگرام خود را روزنامه نگار میخوانند! درحالی که هرتلگرام نویسی روزنامهنگار نیست و هرنوشتهای را نمیتوان در نشریهها چاپ کرد. به دیگر سخن روزنامهنگاری عنوانی نیست که به هرکسی که درتلگرام مشق مینویسد داده شود!
از علی گودرزیان دفاع میکنم چرا که میخواهم از داشتههای سیمره دفاع کنم.
برخی از نوظهوران و تازهنویسان که به مدد دولت تدبیرو امید پیدایشان شده است خیلی راحت دراین تالارهای بیدرو پیکر علیه پاکترین آدمها مینویسند و زخم میزنند و کسی جلودارشان نیست!
بربسیاری از آنها حرجی نیست چون نیتشان از ره کین نیست… اما از برخی الشترها که برسرمایههای خود چوب حراج میزنند جای گله است.
قلم علی گودرزیان امروز یکی از سرمایههای جریان عدالتجو و حقیقتجوی استان است. بنده ایشان را فراتراز چپ و راست و فراتراز اصلاحطلب و اصولگرایی میدانم اگرچه (ع پایدار) خودرا اصلاحطلبی شفاف و البته حقیقتطلب میداند نه فرصتطلب؛ اما بسیاری از اصولگرایان روح پاک و عدالتجوی گودرزیان را قبول دارند.
گودرزیان از پایگاه اجتماعی خوبی برخوردار است؛ موجی که در شهرخرمآباد برای حضورایشان درعرصهی شورای شهر ایجاد شد، گویای همه چیز است.
کوتاه سخن آن که علی گودرزیان را سالهاست از نزدیک به خوبی میشناسم انسانی ساده، بدون غل و غش و راستکردار، صداقت، راستگویی و پاکی و اخلاص از ویژگیهای بارز اخلاقی این مرد بزرگ است.
زنده باشد و پایدار!
کیانوش رستمی- مدیرمسئول هفتهنامهی سیمره
علی گودرزیان – متخلص به (ع پایدار)
درودبر گودرزیان و درود بر دکتر رستمی فعال فرهنگی
آقای رستمی عزیز
انصافا جملاتی که درباره ننه قنبرها و نوظهورها و تازه نویس ها نوشته ای را باید با آب طلا نوشت . واقعاً اوضاع اخلاق سیاسی در بین جوانهای منطقه وخیم است
کیانوش عزیز سلام . پیر شدی؟
دورد بر رستمی بزرگ وسلام ویژه به اقای گودرزیان عزیز
دمت گرم اقا کیانوش الحق که ننه قنبرها و تازه نویس ها
درودبر قلمت دکتر
سنگ زیرین آسیاب نه آسیا لطفا اصلاح کنید دکتر
مطلب جامع و مانع بود .
سپاس
دفاعی به حق و واجب بود. زنده باشی کیانوش.
همان طری که نوشته اید، گودرزیان زمانی چوب دفاع از اصلاحات و روشنفکری را خورده است که خیلی از مدعیانِ امروز جرائت آفتابی شدن نداشتند یا نمی دانستند کی به کیه یا چی به چیه.
همانظوری که در میزگرد بررسی آفت های شبکه های اجتماعی در سیمره عرض کردم، این نوشته های بی انصافانه و کم عمق از آسیبهای فضای مجازی است.