[1]
عزت امیری (امرایی ) / میرملاس نیوز :
مشکلات رومشگان از هاشمی رفسنجانی تا الهیار ملکشاهی
شاید افرادی که این سطور را می خوانند هم چون من بیاد داشته باشند که پس از اتمام جنگ تحمیلی وتوجه دولت هاشمی رفسنجانی به عمران وابادانی کشور ،جوانان خسته از جنگ گردان محبین شهرستان کوهدشت که اینک به سنین پیری ومیان سالی رسیده اند رویای کوهدشتی اباد وسر سبز را در ذهن خود می پروراندند.راقم این سطور بیاد دارم که پس از پایان جنگ تحمیلی وشاید حتی قبل از ان خواست اصلی مردم شهرستان کوهدشت از جمله رومشگان اوردن اب برای زمین های تشنه این مرز وبوم بود.زمین ها ودشت های کوهدشت رومشگان حسرت زمین های بخش واشیان پلدختر وحسرت ابی را می خورند که از سر شاخه های رود های پر اب استان لرستان راهی شهرستان قم گردید.شاید زمین های شهرستان کوهدشت ورومشگان هرگز فکر نمی کردند که زمین های دشت عباس وکرخه وصد ها نقطه دیگر از کشورمان امروز دلشان به حال خشک بودن انها بسوزد چرا که این مناطق قبلا دردبی ابی وخشکی را کشیده اند.در ضمن به طور قطع می توان گفت که در هر نقطه ای از کشور که عملیات ابرسانی به منظور کشاورزی انجام گرفته است حتما هزینه ای بسیار بیشتر از ابرسانی به کوهدشت ورومشگان مصرف گردیده است .چرا که دشت های تشنه کوهدشت ورومشگان در بین رو دهای پراب سیمره و کشکان قرار گرفته است.
تشنه بودن زمین های کوهدشت ورومشگان پلکانی بوده است که سیاسیون توانسته اند از ان برای پیشرفت وارتقا خود استفاده کنند.
هاشمی رفسنجانی در سفر های تبلیغاتی خود به شهرستان کوهدشت در استادیوم این شهر سخن از بستن قرار داد با شرکت مهاب قدس زد ،قرار دادی که دامنه برد ان فقط تا اتمام رای گیری ان روز های ریاست جمهوری بود.
پس از ان هر مقام ومسئولی گذرش به شهرستان کوهدشت افتاد حرف اول ایشان اوردن اب به دشت های خشک شهرستان بود.به طوری که اقای احمدی نزاد نیزکه تمام همت خود را برای مصارف بودجه های کلان در شهرستان های محروم بکار برد علی رغم این که در سفر به این شهرستان سخن ازسر سبز نمودن این شهرستان نموداما هرگز نه دشت های کوهدشت ورومشگان رنگ اب را به خود دیدند ونه مردم تحقق وعده احمدی نژاد را در عمل مشاهده نمودند.
اقای خاتمی ودولت اصلاحات نیز اگر چه دل خوشی از میزان رای شهرستان به دولت خاتمی نداشتند اما در سخنرانی خود در شهرستان کوهدشت وعده از مشروب نمودن دشت های منتظر شهرستان کوهدشت ورومشگان داد.شاید در دوره اصلاحات همسو نبودن جریان فکری اکثر نمایندگان استان واز جمله اقای امامی راد با دولت اصلاحات مزید بر علت شد که کوهدشت همچنان محروم از خدمت رسانی دولت اصلاحات باقی بماند.
نمایندگان شهرستان نیز ار اقای امامی راد گرفته که سه دوره نماسنده شهرستان بود تا اسماعیل دوستی همواره هرگاه سخن از کوهدشت زده اند همواره از اوردن اب رودخانه های کشکان وسیمره به شهرستان کوهدشت وایجاد اشتغال پایدار در این شهرستان نموده اند.تنها نمایتده ای که در این راه قدم های اولیه ای را برداشت شاهرخی قبادی بود .وی یکی از اقدامات مهم خود را احداث سد معشوره بیان نمود هرچند مخالفان ایشان این سد را مربوط به شهرستان نور اباد می دانند.
حال روی سخنم با جناب اقای الهیار ملکشاهی نماینده محترم شهرستان کوهدشت است.اقای ملکشاهی همچنان که بار ها جنابعالی در صحبت های تبلیغاتی خود اظهار نموده اید شهرستان کوهدشت دارای مشکلات بی شماری است ومی توان گفت که شهرستان کوهدشت به اندازه ۳۰ سال از تمام شهر های کشور عقب است.زیر ساخت های موجود در شهرستان هرگز نمی تواند برای جمعیت جویای کار این شهرستان کافی باشد.
ایجاد کار گاه های کوچک با گرفتن وام از بانک هرگز نمی تواند برای انبوه جمعیت بی کار این شهرستان راه مناسبی باشد.گر بخواهیم به صورت معمول وبوروکراسی های رایج به فکر اشتغال شهرستان کوهدشت باشیم باید به اندازه ۳۰ سال صبر کنیم چرا که حقیقتا شهرستان کوهدشت به اندازه ۳۰ سال از نظر زیزساخت های لازم برای اشتغال عقب می باشد .در این شهرستان بندرت خانواده ای می توان یافت که داری حداقل یک فرزند بی کار تحصیل کرده نباشد.
اما چاره کار چیست؟برای حل این مشکل باید به توان بالقوه شهرستان توجه نمود وبرنامه های میان مدت ،کوتاه مدت،بلند مدت را برای حل مشکلات این شهرستان در نظر گرفت.توان بالقوه شهرستان همان زمین های تشنه شهرستان وجوانان پاک وبی الایشی هستند که تنها تفاوت انها با دیگر جوانان شهر های کشور که مشغول کار هستند فقط وفقط کم توجهی وبی مهری مسئولان در جهت ایجاد اشتغال می باشد.اگر چه جوانان این شهرستان هرگز دست از تلاش بر نداشته اند وحتی برخی اوقات با نثار جان خود در زیر اوار ساختمان های سعادت اباد تهران خواستند توجه مسئولان را به محرومیت این شهرستان جلب کنند اما هرگز جوانان این شهرستان مورد لطف قرار نگرفتند وگرفتن مدارک دانشگاهی انان را فقط شرمنده نموده که در تهران وشهرهای جنوبی کشور به دنبال کار گری وکار درشاختمان سازی باشند..
به نظر می رسد تنها گزینه ممکن که بتواند جبران عقب ماندگی شهرستان را بنماید فقط مشروب نمودن زمین های کشاورزی این شهرستان است وگرنه با توجه به میزان بالای جمعیت بی کار این شهرستان وداشتن تعداد زیاد افراد جویای کار هرگز نمی توان با زدن چند کار گاه این محرومیت را کاهش داد.شاید بتوان با زدن چند کارگاه صنعتی فقط عده ای از افراد دارای پارتی را صاحب شغل ومنصب نمود اما اگر بخواهیم مشکل وعقب ماندگی شهرستان را به صورت فراگیر حل کنیم تنها راه ممکن اوردن اب به زمین های خشک این شهرستان است.
ایا وعده های الهیار ملکشاهی نماینده محترم شهرستان کوهدشت که مردم رومشگان برای اولین بار بسیاری از خطوط قرمز قبلی از جمله جریان های سیاسی را زیر پا گذاشتند وبا رای به ایشان امیدوار شدند که وعده های بر زمین مانده دولت های هاشمی رفستجانی ،خاتمی ،احمدی نژِاد وهمچنین وعده های به سر انجام نرسیده نمایندگان اسبق همچون امامی راد،دوستی ،شاهرخی قبادی،این بار توسط الهیار ملکشاهی جامه عمل به تن خواهد نمود.
به امید روزی که مردم رومشگان دیگر سخن از نداشتن اب کشاورزی نزنند بلکه به دنبال ارتقاء بخش رومشگان به شهرستان وداشتن بیمارستان ودیگر زیر ساخت هایی باشند که مناطق دیگر استان همچون دوره چگنی با جمعیتی بسیار کمنر به ان دست یافته اند.
در پایان ذکر این نکته را لازم می دانم که هرگز نباید به اقدامات صورت گرفته بعد از انقلاب توسط نظام جمهوری اسلامی برای رشد وتوسعه شهرستان بی توجه بود اما ما باید دومقایسه داشته باشیم یکی وضعیت توسعه شهرستان با خودش در سال های قبل که از این نظر می توان گفت شهر پیشرفت داشته است .اما مقایسه دوم که مبنای ان مقایسه شهرستان کوهدشت با دیگر سهر ستان های کشور وحتی استان لرستان است که در این مورد شهرستان کوهدشت هرگز نمی تواندنمره خوبی کسب نماید.