- پایگاه خبری، تحلیلی میرملاس - https://www.mirmalas.com -

هوره و مور

عنایت صادقی/ میرملاس:
هوره
انسانها صداهای محیط اطراف خودرا همانند آواز پرندگان یاحیوانات راتقلید کرده وبا کاربرد پیچیده تر ان البته زبان انسانی را بوجود می آورند.
دراین میان در میان آوازهای کهن قوم ایرانی آوازهای چون مور، هوره ،از اهمیت شایانی برخوردارند.

این آوازها روزمره اولین صداهایی که انسان ازخود تولید کرده است. ازجمله رابطه هوره،باصدای کبک است .این آواز تقلیدی از این پرنده است.هوره قدمتی ۷۰۰۰ساله دارد.
واژه ی هوره با واژه های اهورا -هور-خور-خورشید دارای تشابه است.بنظر میرسد که این واژگان ازیک ریشه مشترک نشات دارند.بعلاوه همه این واژه ها کاربرد آیینی هم داشته.خورشید در اوستا هور-هوره در پهلوی خور خوانده شده وهمانند دیگر ایزدان، نیایش خاص خود را داشته است.هوره یکی از مزامیر باستانی در ستایش اهورا مزدا بود.
هوره در زمینه شناختی موسیقی از نواهای باستانی مردم زاگرس نشین است.باربد ونکیسا برای خسرو شیرین هوره می خواندند. هوره دارای ۱۴مقام است،که ذکر توضیح آنان دراین مقال نمی گنجد.
مور

مور نوعی ازموسیقی است که نهایت غم واندوه را دارم میتوان یافت وعم اندوه بیش از ان را نمی توان متصور شد.مور از آوازهای کهن ریشه دار لک زبان است.درون مایه مور کاملا حزین و اندوهناک است. سوزناکی ان در وصف مصیبتهای بزرگ چون مرگ عزیزان و سرداران و بزرگان است.
ویژگی بارز مور غمگین و محزون بودن است .این سرود کهن دربیشتر مواقع دلتنگی،همنشین و همدم زنان و مردان زاگرس نشین است.بطوریکه در مراسم سوگواری همدمی جاودانه برای آنان بوده است.سبک مور فقط وفقط مخصوص لک زبانان بوده.علاوه بر مواقع دلتنگی که یک فرد در گوشه خلوت شروع به مور خواندن می کند در تمامی جلسات عزا خاکسپاری نیز شروع به خواندن مور می کند.دراین حالت زمان معمولا به صورت گروهی مور خوانده و ویژگیهای ممتاز فرد وفات یافته را در غالب اشعار حماسی بیان می کنند.
آواز مور همانند هوره دارای مقام های خاص خود است که از جمله ان مقامی مجلسی وباستانی است.