کرونا قدرت «شور» و منطق «شعور» / حمزه فیضی

از یک طرف  احساسات و هیجانات ناشی از حس «ایرانی بودن» هم تعقیب کننده پیروزی به هر طریق هست! و هم سبب بروز واکنش‌های رفتاریِ هیجانی؛ آن‌هم وقتی که تیم رقیب  توپی را از دست می‌دهد و یا این‌که یک بازیکن وطنی  یکی از بازیکنان رقیب را دریبل بزند: پریدن‌ها، فریاد زدن‌ها، کف زدن‌ها و هوراها از حداقل رفتارهایی است مبنی بر شورِملیِ هواداربودن (این همان توانمندی هیجانات ناشی از شور و احساس تعلق است) از طرف دیگر عقلِ محاسبه‌گر و با منطقِ حساب و کتابِ به‌دور از این هیجانات احساسیِ تعلق خاطر حکمی دیگر دارد و با  تحلیل «واقعیت‌ها و آن‌چه که هست» و با نگاه واقع‌گرایانه و آگاهی از توانمندیِ حریف به گونه‌ای دیگر  «احساس» تراشی منطقی می‌کند: حس دیدن واقعیت  قدرت دوندگی، تکنیک، تاکتیک، بازی اصولی، بازیکنان حرفه‌ای وبرخورداری‌ها  … که این همان شاخص شعور کاربردی می‌باشد که برای افراد به میزان برخورداری از متعلقات «فهم»  و «ادراک» و دریافت آن‌ها در «وضعیت‌ها» به‌کار گرفته می‌شود. پس با یک شکل خاصِ به‌دور از هیجانات باید در این‌جا این مسابقه را تماشا نمود و از دیدن بازی زیبایِ حریف لذت برد با این‌حال عرقِ میهن‌دوستی و عشق به تیم ملی را نیز داشت. چون در آستانه‌ی ماه محرم هستیم و جامعه‌ی  ما پایبند و معتقد  به پاس‌داشت سنت دیرینِ دهه‌ی اول محرم و زنده نگه داشتن نام و یادِ حسین و حسینیان عاشورایی  است و از طرفی  با وضعیتِ اوج گرفتن مجدد ابتلای به ویروس کرونا و قرمز شدن شرایط بسیاری از استان‌ها؛  از جمله استان لرستان  و افزایش آمار روزانه فوت هم‌وطنان عزیزمان روبه‌رو هستیم،  ضرورت فوری، توجه به «واقعیت‌ها» در حوزه‌ی کاری مدافعان سلامت می‌باشد که  توقعات منطقی و دلسوزانه  این عزیزان  در «رعایت‌ها» همان منطق شعورِ حسین(ع) در اهمیت حفظ جان یاران و اهل بیتش و توصیه‌های بزرگانه آن حضرت در شب عاشورا می‌باشد که:« شب همه‌جا را فراگرفته است پس از تاریکی شب استفاده کنید و هر کدام از شما که قدرت دارد دست مردی از اهل بیت مرا بگیرد و در این تاریکی متفرق شوید و به هر سو که می‌خواهید بروید.»

تاکید رهبر انقلاب بر  ملاک قرار دادن  دستورهای ستاد ملی مبارزه با کرونا  در تجمعات  و از جمله مراسم ایام عاشورا که خود یک رفتار مبتنی بر  منطق   و تخصص است  ایجاب می کند کسانی که در دایره «احساسات و شور» و متاثر از قدرت هیجانات مانور می‌زنند قدری بیش‌تر بر امر نکوتر بیندیشند، امری که متوجه سلامت عمومی است و ذیل عنایت بزرگان دین، اندیشه‌ورزی و اندیشمندی بر امور نیک و نتایج آن مفیدتر از کثرت در عبادات (نماز و روزه که واجب الهی هستند) دانسته شده که خود قیام حسین کرب و بلاء در ادای دین نسبت به انجام فرائضی چون  نماز بوده  است. آن‌طور که  مولا علی(ع) در نهج البلاغه در خطبه ۱۰۲ می فرمایند : «خدا رحمت کند کسی که بیندیشد و عبرت گیرد و بینش یابد.» و نیز آن‌گونه که در تعریف انسان بصیر می‌فرمایند: «او کسی است که می‌شنود ،  فکر می‌کند، می‌بیند و خوب می‌نگرد و از عبرت‌ها نفع می‌برد.» و این انسان بصیر به‌دنبال تحقق کلام نبی (ص) می‌باشد که خوب‌ترینِ مردمان را در نفع رسانی به مردم تعریف کرده است (افضل الناس انفعهم للناس). در این شرایطِ سخت (تحریم، نبود امکانات و تجهیزات کافی،  خستگی کادر درمان و تلاش‌های شبانه‌روزی این عزیزان …)  هرگونه تلاش برای کاهش آسیب‌ها  و اثرات همه‌گیر کرونا و رعایت دستورالعمل‌ها  از سوی همه خود نوعی  «نفع رسانی» به یک‌دیگر است. با این وصف و این همه نگرانی از پیامد‌های جبران ناپذیر  اجتماعات اما سخنان اخیر جناب روحانی مبنی بر برگزاری مراسم  در ماه محرم  خود جای تامل فراوان دارد!! در صورت برگزاری  ایام سوگواری شهادت امام حسین(ع) و یاران باوفایش در ماه پیش رو  به مانند سال‌های  پیش، چون مدیریت اوضاع از دست خواهد رفت و هرگز با قوه قهریه  توصیه به رعایت‌ها (از جمله  ماسک زدن، فاصله گذاری اجتماعی، ممانعت از حضور در فضای سربسته، منع اجتماعات بزرگ و …)   عملی نخواهد شد و شدنی نیست لذا باید با منطق شعور،  قدرت «شور» را تحت کنترل قرار داد و دستگاه‌های مسئول و مربوطه (تبلیغات و ارشاد و دیگر نهادها) از قبل، کیفیت و کمیت برگزاری محدود ایام عاشورا را از طریق رسانه‌ها، صدا وسیما و شبکه‌های اجتماعی اطلاع‌رسانی کنند تا مبادا با رفتار احساسی  برخی بحران بزرگی خلق شود که منطق دیانت حسینی  هرگز با آن میانه ندارد (به خطر افتادن جان جمعی افراد). بحرانی (کرونایی شدن اوضاع) که با ورود به فصل پاییز و سردی هوا و در صورت بی‌اعتنایی به دستورات مدافعان سلامت دامنه فراگیریش از مرز ۷۰ میلیون نفر  (به گفته کارشناسان) خواهد گذشت.