بهروز قبادی/کارشناس ارشد مدیریت بازرگانی :
تغییر مداوم مفهوم بازاریابی حقیقت غیرقابل انکاری است که در سایه تشدید روزافزون رقابت رخ داده است. با نگاهی به گذشته در می یابیم تا اوایل دهه ۱۹۷۰ بازاریابی با رویکردی محصول محور رو به رو بوده است. سپس با ظهور محصولات مصرفی جدید و افزایش رقبا و رقابت، رویکرد بازاریابی از محصول محوری به مشتری محوری تغییر یافته است، درنتیجه روندی که امروزه با آن روبرو هستیم هوشیاری بیشتر شرکتها و بنگاه های اقتصادی نسبت به محیط زیست است. مسئله حفظ محیط زیست باعث شده است که مصرف کنندگان درباره محصولاتی که می خرند، بازاندیشی کنند. امروزه بسیاری از مردم این آمادگی را دارند که برای حمایت واقعی از محیط زیست و جلوگیری از تخریب آن محصولاتی که استانداردهای زیست محیطی را رعایت می کنند مبلغ بیشتری پرداخت کنند. لذا در این مسیر شرکت ها وسازمانها باید در سیاست ها و استراتژی های بازاریابی خود تجدیدنظر نموده و مسائل زیست محیطی را در تمامی فعالیت های سازمانی ادغام کنند و با پیوستن به جریان تولید محصولات سبز در کنار کمک به حل مشکلات زیست محیطی به مقبولیت اجتماعی دست یابند. بازاریابی سبز تلاش استراتژیک سازمانها و بنگاه های اقتصادی در عرضه محصولات دوستدار محیط زیست به مشتریان می باشد. . هدف بازاریابی سبز ایجاد سود و حفظ مسئولیت اجتماعی و ایجاد رابطه درازمدت با مشتری بر اساس اعتماد است و همچنین یکی دیگر از اهداف بازاریابی سبز کاهش اثرات منفی بر محیط زیست در طول فرایند برنامه ریزی و پیاده سازی محصولات ویا خدمات، قیمت، مکان و ارتقاء است. بازاریابی سبز شامل طیف گسترده ای از فعالیت ها از جمله اصلاح محصول، تغییرات فرایند تولید، تغییرات بسته بندی، بازسازی و همچنین اصلاح تبلیغات است. هر فعالیتی که مطابق با این ویژگی ها باشد یک فعالیت بازاریابی سبزمحسوب می شود. همچنین بازاریابی سبز فرایند برنامه ریزی اجرا و نظارت بر تحولات قیمت، ترفیع و توزیع محصول است که به طور همزمان معیارهای رضایت بخشی از نیازهای مشتری، دستیابی به اهداف یک شرکت و سازگاری کل فرایند با اکوسیستم را شامل می شود. لذا با توجه به اینکه امروزه مسائل زیست محیطی یکی از مسائل مهم و قابل تأمل می باشد کشورهای در حال توسعه نیز به این مسئله نگاه جدی داشته و آنرا در اولویت برنامه های توسعه ای خود قرارداده اند.
در این بین ضرورت پرداختن به محیط زیست وکسب مقبولیت اجتماعی در صنعت نفت ایران و صنایع وابسته نیز مورد توجه سیاستگذاران این صنعت قرار گرفته و در سال۱۳۸۰وزیر نفت وقت بااستقرارنظام مدیریت HSE در صنعت نفت موافقت نمود و پس از آن حرکت در مسیر توسعه پایدار بدون توجه به محیط زیست ودیگر محورهای سه گانهHSE در این صنعت غیرممکن گردید.
سپس در تدوین و اجرای برنامه های توسعه صنایع نفت، گاز،پالایش و پتروشیمی نظیر توسعه میادین مختلف نفتی، توسعه منطقه پارس جنوبی،افزایش و تثبیت ظرفیت، بهبودکیفیت برخی از پالایشگاه های کشورتوسط شرکت ملی مهندسی و ساختمان نفت ایران و توسعه صنایع پتروشیمی در مناطق مختلف کشور بر اساس محورهای سه گانه(HSE) یعنی بهداشت، ایمنی و محیط زیست انجام گرفته است.
با توجه به اینکه کسب وکارهای صنعتی یکی از منابع ایجاد آلودگی در جهان هستند، در نظر گرفتن رعایت استانداردهای بین المللی و منطقه ای زیست محیطی در شرکت های صنعتی یک امر مهم تلقی می شود. ولیکن با وجود اهمیت بازاریابی سبز در حفظ و جلوگیری از تخریب محیط زیست، متاسفانه تحقیقات و پژوهش های محدودی در این زمینه انجام شده است.
به امید آشتی بشر با محیط زیست
