گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، زهرا خاکباز؛ من به عنوان یک زن، این روزها با تمام وجود از زن بودن خود خجالت می‌کشم، همانطور که ۴ سال پیش.. دلسوزانه می گویم چه رای بیاورید و چه نه، جدّا لازم است که در نگرشتان نسبت به زنان تجدید نظر کنید. واقعاً یک‌بار دیگر از خودتان بپرسید که تعریف شما از منزلت زن چیست؟ دغدغه‌ها و آمال یک زن را چگونه می‌بینید؟ اعتلای جامعه‌ی زنان از نظر شما به چه معناست؟ آیا پست و مقام آنقدر ارزش دارد که انسان بخش عظیمی از جامعه را وسیله‌‌ای برای رسیدن به مقصود کند؟
ما این روزها با تمام وجود نردبان شدن! را حس می‌کنیم. امیدوارم پس از اندکی تفکر، متوجه شوید که تا کنون، چقدر نابخردانه درباره‌ی زنان اظهار نظر کرده‌اید و صحبت‌هایتان تا چه حد توهین به جایگاه زنان بوده است. چطور می‌توانید انقدر مزوّرانه از ما سخن بگویید؟ به راستی ما را چه فرض کرده‌اید؟ گمان کرده‌اید عدم صداقت را نمی‌فهمیم؟ جناب آقا! چگونه به خودتان اجازه می‌دهید دغدغههای واپسگرایانه و حقیرتان را به زنان وارسته‌ی جامعه علمی، هنری، سیاسی و… تعمیم دهید؟ شما آنقدر میان ما مردم نبوده اید که هنوز خبر ندارید سال‌هاست معتادان را دستگیر نمی‌کنند! آن وقت می خواهید در مورد ساحت مقدس زن ایرانی صحبت کنید؟
براستی چگونه شرم نمی‌کنید و سرتان را بالا می گیرید و می‌گویید ۶۰ درصد از جوانان نمی‌خواهند رای بدهند؟! شما باید از خجالت جان بدهید، مسبب این اوضاع چه کسی است جز شما و هم پیمانانتان؟ آیا فکر می‌کنید که ما زنان هیچ سرمایه‌ای در بورس نداشتیم؟ آیا نمی‌دانید که بسیاری از زنان زیر فشار سودهای بی‌رویه‌ی بانک‌ها کمر خم کرده‌اند؟ بهتر نیست درباره‌ی این حوزه ها صحبت کنید؟ و یا بهتر نیست درباره‌ی کارنامه‌ی خودتان و استفاده از ظرفیت عظیم نخبگان زن سخن بگویید؟ در سالها تصدی شما بر پست های رده بالای دولتی، یک مدیر ارشد زن دیده نمی‌شود! نکند بعد از ریاست جمهوری حضرتتان قرار است معجزه ای صورت بگیرد؟!
می گویید برخی فکر می‌کنند خانم‌ها فقط باید در خانه بمانند و غذا درست کنند. جناب آقا! نخست آنکه، شما بعنوان نامزد ریاست جمهوری کشوری که خیل عظیمی از زنان آن به شغل شریف خانه‌داری مشغولند باید از زن خانه‌دار با تکریم و احترام یاد کنید و نباید به خودتان اجازه‌ی اینگونه تمسخرها و تحقیرها را بدهید. نکته‌ی دوم آنکه، چشم باز کنید و ببینید که تاریخ انقضای این سخن‌ها مربوط به ده‌ها سال پیش است، سوای زنان محترم خانه‌دار که اتفاقاً به دغدغههای آنها هیچ توجهی ندارید، اکنون نیروی عظیمی از زنان متخصص و متبحر در حوزه‌های مختلف علوم تجربی، ریاضی، انسانی و… هستند که تحت امور شوم جنسیت‌زدگی، حجم بالای بیکاری و آقازادگی از تخصص آنها استفاده نمی‌شود، مثلاً وقتی دختر فلان مسئول با رشته‌ی غیر مرتبط طراحی دوخت، “دبیر شورای راهبردی گردشگری سلامت منطقه آزاد کیش” می‌شود، آیا این توهین به هزاران زن متخصص و توانا در حوزه‌ی گردشگری سلامت نیست؟
تصور شما از زن آنقدر متحجّرانه و قدیمی است که حتی در معادلات بین المللی سیاسی، اقتصادی و… اصلاً نامی از زنها نمی‌برید و تنها نقطه نظرتان موی آنهاست! شما اصلا خبر دارید که در این سالها خیلی از زنان پا به پای مردان در حوزه‌های مختلف ملی و بین‌المللی اظهار نظر کرده‌اند؟ اصلا خبر دارید وادادگی هم‌پیمانان شما تا چه حد مورد انتقاد برخی زنان شجاع و وارسته‌ی این مرز و بوم بوده است؟ شما می‌گویید نمی‌شود، چون تحریم هستیم و این یعنی عملا قدم در امتداد دولت بی‌تدبیر روحانی گذاشته‌اید، اما ما زنان از بی بی مریم بختیاری آموخته‌ایم که: می‌شود، از اویی که مردتر از خیلی از مردان دولت بی کفایت حسن روحانی بود. بی بی مریم به تمام ملت با غیرت ایران انشا کرده است که ما می‌توانیم، حتی اگر علیمردان‌هایمان پامال سم ستوران دشمن شوند، و حال شما بدون توجه به وسعت دید زنان ایرانی، افق‌های پیش‌روی یک زن را تا حد دغدغههای مبتذل خودتان تنزل می‌دهید!
به‌عنوان یک زن ایرانی که در عقبه‌ی خود گردآفرید ها را دارد، در این ۸ سال هزاران بار شرم کرده‌ام از وادادگی، خودباختگی و ناتوانی شما و همقطارانتان، و حال شما با افتخار گردن راست کرده‌اید و از کارنامه تماما سیاه دولت اصلاحات دفاع می‌کنید و دوباره باهمان وادادگی، با همان نمی‌شود، نمی‌توانیم ها، با همان روحیه‌ی باخت پیشاپیش در برابر تحریم‌ها، با همان روحیه خود تحریمی، این بار در صدد مصادره ما زنان هستید! شما می گویید زنان، و شعارهای تَکراری همان شیخ بنفش را سر می‌دهید، او نیز بر شانه‌های ما زنان سوار شد و بالا رفت، آنقدر بالا، که وقتی در جریان سیل پلدختر در منطقه بودم، می‌دیدم که دختران پلدختری یک ماه تمام چشمشان را به آسمان دوختند به امید نشستن هلی‌کوپتر رئیس‌جمهوری که در قشم تفریح می‌کرد!
آیا آن زن پلدختری که سقف بالای سرش را سیل برد، زن نبود؟ آیا آن مادری که از پس هزینه‌ی شیر خشک تک فرزندش هم بر نمی‌آید، زن نیست؟ آیا مادران شهدا زن نیستند که ۸ سال است قرص قلب می‌خورند از ناراحتی اوضاع مردم! اجرای قوانین حمایتی از زنان دانشجو، کارمند و… در این ۸ سال چگونه بوده است؟ اصلا شما از کدام زنان سخن می‌گویید؟ چرا در این سالها به زنان فرصت داده نشد تا در مراتب تصمیم‌سازی کشور قرار بگیرند و خودشان درباره‌ی مشکلات خودشان اظهارنظر کنند؟ البته که این دغدغه‌ی من بسیار متعالی و متوقعانه است، حال آنکه شماها هشت سال است که حتی از پس مسئله‌ی اتاق زایمان! بر نیامده‌اید و گویی اصلا نمی‌بینید که خانم‌های این مرز و بوم در مکان‌هایی مادر می‌شوند که بی شباهت به زندان نیست!
چشمانتان را باز کنید و ببینید در کارنامه‌ی درخشان دولت اصلاحات، حداقل‌هایی مثل تسهیلات درمانی برای زنان، آیا اصلاً جایگاهی داشته است؟ این حجم از شعارزدگی و عوام فریبی در مساله‌ی زنان، واقعاً قابل دفاع و تکرار نیست. حسن روحانی نیز مانند شما با تمسک به مسائل حاشیه‌ای و فریب زنان و به مدد بسیاری از زنان جامعه‌ی هنری رای آورد، اما آیا کاری برای بیمه و بازنشستگی زنان هنرمند انجام داد؟ هنرمندان زن برای او با تمام قوا به میدان آمدند، اما حال بسیاری از هنرپیشه‌های عزیزمان را می‌بینیم که در تنگناهای سخت معیشتی قرار گرفته‌اند. روحانی آنقدر بد عهد و پیمان بود که هنرمندان حتی دعوت او برای ضیافت افطاری را نپذیرفتند. او حتی به حداقل‌ترین وعده‌هایی که در باب زنان داد عمل نکرد و حال شما همان رویه‌ی منسوخ را پیش گرفته‌اید!
بنده قاطعانه می‌گویم که شما در حد و اندازه‌ی نام بردن از زنان و دغدغههای آنها نیستید، بویژه از زنان ایران زمین! حتی از آن خانم عزیزی که امروز در سایه‌ی سیاستی که دولت اصلاحات ایجاد کرده ممکن است از این نظام دل زده شده باشد. جناب آقا! شما باید بابت لبخند پر امیدی که در ماتیک بنفش دخترکان این مرز و بوم ماسید، از زنانی که به امثال شما اعتماد کردند و امروز در چشم هایشان رنگی نیست جز رنگ یأس، عذرخواهی کنید. اول برادری‌تان را ثابت کنید و بعد ادعای سهم خواهی از جامعه زنان داشته باشید. و السلام علی من التبع الهدی
پیوست:
از مسئولین ذی‌ربط درخواست نظارت جدی بر عدم استفاده‌ی ابزاری از زنان در تبلیغات نامزدهای ریاست جمهوری را دارم و قاطعانه خواهان عذرخواهی کسانی که بی توجه به منزلت زن، ابزار انگارانه از آن سخن می‌گویند هستم. حرکات تبلیغاتی برخی از نامزدها، توهینی آشکار به جایگاه رفیع زن ایرانی است. همچنین از خرد ورزان جبهه‌ی اصلاحات می‌خواهم که نخست نوع نگرش نمایندگان خود به زنان را اصلاح کنند و سپس به اصلاح ایران عزیزمان بیاندیشند.
زهرا خاکباز – دانشجوی دکتری ادبیات فارسی
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
