شهید چاچ و سر بلندی از امتحان الهی

پاینده باد، یاد انسانهایی که شهادت در راه حق را برگزیدند؛ شهید علی عباس چاچ مجاهدی غیور که در وصیت نامه پرمغزش به همگان توصیه می کرد، در جنگ که یک امتحان الهی است، به فکر عمل خویش باشند، تا از گمراهی و هلاکت نجات یابند، زیرا این دنیا ماندنی نیست.

مقام شهادت اوج بندگی و سیر و سلوک در عالم معنی است و ما خاکیان محجوب چه می دانیم که این ارتزاق عند رب الشهدا چه است؟ امام خمینی(ره)
هرازگاهی چند از آنانی بنویسیم که عشق را در مسیر رسیدن به معبود یافتند و این راه را به سبکی بال پرندگان طی کردند. آنان که روشنی اندیشه پاک شان در دل تاریکی های زمان، مسیر هدایت و سخن شان پاسخ همه سوالات بی جواب است. دفتر پژوهش و بررسی های خبری به منظور پاسداشت مقام شهید با ارائه سلسله گزارشهای یادنامه سخن عشق همراه می شود با عاشقان حقیقی که معرفت الهی را به حق درک کردند.
و امروز همراه با شهید علی عباس چاچ
علی عباس چاچ در بهمن ۱۳۳۹ در خانواده ای کشاورز در روستای ده پیر لرستان پابه عرصه گیتی نهاد، وی دوران ابتدایی را با موفقیت سپری کرد و در کنار درس به خانواده نیز کمک و برای محرومین و روستاییان دلسوزی می کرد و از بی عدالتی های زمان طاغوت بشدت رنج می برد.
او دوران راهنمایی را در خرم آباد به سر برد و سوم راهنمایی را همراه با کار به پایان رسانید؛ با وجود هوش سرشاری که داشت به علت فقر مادی نتوانست به تحصیل ادامه دهد.
در نخستین روزهای پیروزی انقلاب اسلامی و با تاسیس سپاه پاسداران، به عضویت سپاه درآمد. علی عباس در غائله کردستان و جنگ با گروهک ها حضوری فعال داشت و با آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به خوزستان رفت و با تمام قدرت به مبارزه پرداخت و در بیشتر عملیات ها شرکت کرد بطوری که چهار بار مجروح شد اما هیچ وقت احساس خستگی یا کسالت نکرد و هر بار آماده تر از قبل به جبهه ها باز می گشت.
سرانجام در مراحل پایانی عملیات والفجر۹ در مقابل تک رژیم بعث عراق مردانه ایستاد و مقاومت کرد و پس از نبردی سخت و نابرابر در ۲۰ فروردین ۱۳۶۵ به درجه رفیع شهادت نایل آمد و به هدفش که شهادت در راه حق بود رسید.
وی در طول انقلاب تا موقع شهادت همیشه در خدمت انقلاب و خط امام بود و به خط امام عشق می ورزید و علاقه شدیدی به امام و روحانیون داشت و هیچ وقت از علاقه اش به امام و انقلاب کم نشد.
و گزیده آنچه بر صفحات سرخ وصیتنامه این شهید دلاور نقش بسته است:
…پروردگار خداوند بزرگ ای خدای همه جهان و همه موجودات روی زمین تو ما را به جهاد در راه حق و حقیقت است دعوت نموده ای و ما به دعوت شما لبیک گفته و در راه تو قدم برداشته ایم خدایا ما را در این راه موفق بدار و ما را به راهی که صلاح و خیر خودت در آن باشد راهنمایی کن ای خدای رحمان و رحیم به حق همه پیامبران و امامان و به حق خون شهدا و اشک چشم مادران و تو را به حق بندگان صالح و مقربان درگاهت این بنده ناچیزت را ببخش و بیامرز ای خدای بزرگ از کردارهای زشتم به تو پناه می برم خدایا از گناهان همه ی ما درگذر…سلام و درود به پیشگاه مقدس رهبر عالیقدر این حسینِ زمان امام خمینی و سلام بر کسانی که مخلصانه در راه خدا قدم بر می دارند این بنده ضعیف علی عباس چاچ که خداوند مرا کمک کرده و این سعادت را نصیب بنده نموده که در بین برادران رزمنده باشم خیلی خدا را شکر می کنم که در همچین زمانی قرار گرفته ام و چنین فرصتی را پیدا کرده ام که در بین برادران رزمنده باشم تا لطف خدا شامل حال اینجانب شود…به تمام برادران و خواهران مسلمان توصیه دارم که این جنگ یک امتحان است تا کفر و اسلام از هم جدا شود و منافق و مؤمن مشخص گردد و این کار شغل همه پیامبران و امامان ما بوده و از خلقت آدم تا به حال دین خدا دشمنانی داشته و همه هلاک شده اند و آثاری از آن ها نیست ولی دین اسلام و قرآن کریم همیشه هست و خواهد بود و ما باید به فکر عمل خویش باشیم تا خود را از گمراهی و هلاکت نجات دهیم و این دنیا ماندنی نیست و کوله بار ما همان اعمالمان می باشد…