پاسدار شهید محمود ویسکرمی در سال۱۳۴۱در دهکده دمرود یکی از توابع بخش ویسیان خرم آباد چشم به دنیا گشود شهید در سن هفت سالگی به مدرسه رفت و تا سال اول دبیرستان به تحصیل خود ادامه داد شهید در تمام زندگی و از همان اوایل کودکی علاقه خاصی به جمهوری اسلامی داشت بدنبال جنگ تحمیلی عراق بر ایران مشتاقانه به جبهه های جنگ رفت و پس از ۶ماه لقب شهید زنده بخود گرفت و به میان خانواده خود برگشت اما طولی نکشید که دوباره به جبهه برگشت و پس از یک ماه و چندی مقاومت دلیرانه در منطقه شیب بیسان دلیجان در حالیکه با چند تن از همرزمان خود مشغول تعقیب نیروها و مواضع دشمن بود در منطقه مین گذاری دشمن به درجه رفیع شهادت نائل گردید و با خون خود مهر تائیدی به جنایت آمریکا و صدام زد از خصوصیات بارز شهید خنده روئی و خوش اخلاقی ایشان با دوستان و خانواده و همکلاسی های خود و سایرین بود و یک خاطره ای که از این شهید مانده بر جای این بود که قبل از شهادتش خود جایگاه ابدیت را انتخاب کرده است و همیشه با محرومین بود و با آنان درد و دل می کرد و عاقبت جان خود را در راه اسلام و محرومین فدا کرد.
فرازهایی از وصیت نامه شهید محمود ویسکرمی
قبل از همه چیز وصیت نامه را با نام خداوند متعال و یکتا شروع می کنم با درود بر امام خمینی عزیز نور چشم امت اسلامی و با سلام بر همه شهیدان اسلام بخصوص شهیدان جنگ تحمیلی .
و با درود بر همه رزمندگان اسلام
خدمت پدر عزیزم از جان خودم عزیزتر سلام می رسانم.
باری پدر جان از درگاه خداوند آرزوی سلامتی برای شما را دارم و امیدوارم که حالت خوب باشد باری پدر جان اگر احوالات اینجانب پسرت را خواسته باشی به دعا گوئی شما مشغول می باشم.
خدمت مادر مهربانم و زحمت کشم سلام.
چقدر زحمت کشیدی تا من را بزرگ کردی ، مادر جان نمی دانم چطور جواب زحمتهای شما را بدهم در کوچکی شما را خیلی اذیت کرده ام و علتش نادانی من بود خلاصه مادر مهربانم اگر زنده ماندم تا می توانم با شما مهربانی می کنم تا شاید بتوانم کمی از زحمتهای شما را جوابگو باشم.
خداوند مرا در قیامت ببخشد اما مادر جان اگر شهید شدم و سعادت شهید شدن در راه خدا را داشتم مرا ببخش شاید من بتوانم جوابگوی پروردگار و پیغمبر اسلام باشم مادر جان نمی دانی من چقدر شما را دوست دارم خیلی اشتباه کرده ام بعضی وقتها شما را از خودم ناراحت کرده ام و حرف شما را قبول نمی کردم مادر جان اگر من شهید شدم برای من گریه نکنی اگر شما گریه کنید منافقها و دشمنان اسلام و شریعت محمد(ص) خوشحال می شوند.
مادر جان انسان باید افتخار کند که در راه اسلام و قرآن و در راه جمهوری اسلامی شهید شود مگر آنهایی که شهید شدند پدر و مادر نداشتند؟چرا داشتند و افتخار کردند که فرزندانشان در راه اسلام شهید شدند.
پس امیدوارم برای من گریه نکنید و صبر اسلامی داشته باشید و همیشه برای امام خمینی دعا کنید .
در پایان یک وصیت دیگر به پدرم دارم.پدر جان اگر من شهید شدم مرا در قبرستان ده خودمان به خاک بسپارید و به دوستان بگوئید جمعه ها به سر مزارم بروند و فاتحه بخوانند دیگر حرفی ندارم امید است همگی شما خدمتگزارانی صادق برای اسلام و مسلمین باشید همگی شما را به خدا می سپارم.
