جایگاه خبرنگاران در ورزشگاه آزادی و تختی دورود

جایگاه خبرنگاران در ورزشگاه آزادی و تختی دورود
هفته گذشته برای تماشای بازی پرسپولیس- گهر به ورزشگاه آزادی رفتم. راستش با دیدن صحنه‏‎هایی از برخورد عوامل برگزاری بازی با خبرنگاران حسرت خوردم و بدون‏‎شک فراهم شدن شرایط آنچنانی برای خبرنگاران لرستانی رویاست. اول از همه برخورد نیروهای نظامی با خبرنگاران خیلی مناسب و در شأن این قشر زحمت‏کش بود اما هنگام برگزاری بازی‎های لیگ برتر در ورزشگاه تختی دورود همیشه بین خبرنگاران و عوامل برگزاری بازی درگیری لفظی به وجود می‏‎آید و برای اهالی عرصه‎ی اطلاع رسانی مشکل تراشی می‏‎کنند.
جایگاه خبرنگاران ورزشگاه آزادی در حد »چمپیونز لیگ» است و آنجا چند دستگاه گوشی تلفن، سیستم Wi-Fi(اینترنت بدون سیم) و سایر امکانات مورد نیاز وجود دارد. همچنین بین دو نیمه برای خبرنگاران چای و شیرینی مهیا می‎شود.
در ورزشگاه آزادی، پس از بازی دیگر نیاز نیست خبرنگاران اصرار کنند تا اجازه ورود به میکزون (مکان مصاحبه) داده شود و نیروهای انتظامی و حراست می‏‎دانند که این محل جای خبرنگاران است و محلی برای مصاحبه. اما در ورزشگاه تختی دورود باید التماس کنی تا اجازه ورود به میکزون برای خبرنگاران صادر شود.
در نشست‎های خبری پس از بازی فقط خبرنگاران و تصویربرداران می‏‎توانند حضور داشته باشند اما در ورزشگاه تختی دورود به ندرت خبرنگار حضور دارد و بیشتر حاضرین، مردم عادی هستند.
هر روز یک جای خاص را برای خبرنگاران در نظر می‏‎گیرند، امیدواریم فقط کارمان به رفتن روی پشت‏‎بام خانه‏‎های اطراف نکشد.
هرچند به بدرفتاری‎های عوامل برگزاری بازی با خبرنگاران عادت کرده‎ایم اما امیدواریم شرایطی فراهم شود که این رفتارها، در شأن خبرنگاران باشد.
راستی تا یادم نرفته این را هم بگویم؛ خوش به‎حال گزارشگر ورزشگاه آزادی که همه امکانات برایش فراهم است و در اتاق کسی نیست جز خودش اما مکانی که آقای دالوند بازی‎های گهر را گزارش می‎کند حداقل ۲۰ نفر حضور دارند و شاید کمی، گزارشگر در چنین فضایی آرامش نداشته باشد و هیچ‎گونه نوشیدنی هم وجود ندارد دریغ از یک لیوان آب!