جزیره بوارین ۲۱ دیماه۱۳۶۵
آرام آرام زمستانی دگر از راه میرسد
و با یادی و اشکی به دیده بر شهدای کربلای چهار و گردان همیشه پیروز محبین به آن ایام نزدیک میشویم.
و در امتداد آن زمستان سرد و پر حماسه ؛
به کربلای خونرنگ شلمچه
و “جزیره بوارین” و گردان قهرمان
” کمیل” و کربلای پنج میرسیم.
و با دلی لبریز از اندوه و حسرت به پیشواز خاطرات ناب آن دو خورشیدی میرویم
که در هیاهوی جنگ و انفجار؛
پس از حماسه ای ماندگار بر باختر آن سرزمین آسمانی و رنگین
غروبی خونین را رقم زدند.
به یاد “اروند”
همانجا که سالیان سال دل مجروحمان در سکوت نیزارهای ساحلش گم شد.
باز دلهای دردمند بره بوی نمناک خاک و خاکریزهای آن دیار غریب پر میکشد.
عطری که همچنان شمیم معطرش بوی پیراهن یوسفست برای بینایی چشم بسیجیان یعقوب صفت.
و شفای چشمان غبار گرفته
باز دلم برای بوی باروت خمپاره ها و نخلهای سوخته “جزیره بوارین”
تنگ شده.
همین ایام بود که آن دو کبوتر سبکبال بال در بال هم برای همیشه بار سفر بستند و رفتند.
وخاطره شبی از آن شبهای به یاد ماندنی که “حجت” با قامتی ایستا و استوار بی توجه به هجوم وحشیانه گلوله های چهارلول خصم دنی بر بلندای خاکریز مردانگیو ایثار، سینه سپر کرده آرپیجی شلیک میکرد
و ما همه به تماشا،
و او بی توجه به فریادهای ملتمسانه ما بر دامن خاکریز ؛
پایین بیا
و پس از پر کشیدنت یک کلام ورد زبان رزمندگان کمیل ؛
” شیره پیا شهید بی ”
و همین یادها و خاطره های تکرار نشدنی و ماندگار در هنگامه هیاهوهای دنیایی و خاکی گاه و بیگاه تمام وجود را به آتش میکشد .
و حجت بود که ساعاتی بعد قلمی به دست در گوشه خاکریز
بی توجه به آشوب جنگ و آتش و انفجار
در آرامشی با دفترو قلمش خلوت کرده
و برگ برگ آخرین لحظات ماندنش را منقش به دردها و رنجهای بیشمارش میکرد.
درد شهر و دیارش، درد فراقش و اینگونه رمزو راز عاشقی و دلدادگی را برای آیندگان بر جای نهاد
و برای همیشه تاریخ ماندگار شد.
حجت ای کاش بودی و میدیدی………
دلم برای آن دستان مهربان تو و خنده های شیرین فیروز تنگ شده
و گرچه همچنان بر قاب دیده و دل چون ماه تابان میبینمت
ولی افسوس که چون سرابی شده ای بر افقی دوره دور و من در عطش دیدار
هرجه راه میروم خسته و خسته تر از هر خسته ای شده به تو نمیرسم….
درود خدا بر شهیدان سرتیب نیا و سلام بر شهید زنده ایرج عزیز
غریب ترین شهدا شهدای کربلای ۴بودند بچه های لشگر۵۷تمام مناطق مد نظر خود را تصرف کردند اما لشگرهای کناری موفق نشدند همین امر باعث سختی کار شد دشمن از عملیات واقف بود و عملیات لو رفته بود تمام عزیزان مامظلومانه به شهادت رسیدند .
روحشان شاد ??
لااله الا الله…شهدا را میبینیم شرمنده میشویم…
سلام و درود خدا برشهیدان سرتیب نیا ،
به حمدلله کمیل وامین فرزندان شهید والامقام فیروز سرتیب نیا از جوانان پرافتخار و موفق علمی ومعنوی شهرمون هستند که به این عزیران مباهات می کنیم.
سلام خدا بر شهیدان کربلای ۴و۵ خصوصا سرداران رشید حجت و فیروزسرتیب نیا .خداوند متعال آنان را با شهدای کربلا محشور نماید
خدا روحشان را شاد کند واقعا مایه افتخار ما بودند و هستند و یادشان همیشه در دلهای ما زنده است .
افسوس که انتعقادات ثبت نمی شود
یاد و خاطره همه ی شهدا بخصوص شهدای مظلوم کربلای چهار گرامی باد ای کاش تبلیغات لشگر ۵۷ حضرت ابوالفضل لرستان می توانست مستندی از آن شبهای عملیات و حماسه ی دلبران لرستان را داشت تا امروز الگوی عینی قشر جوان بود ولی افسوس ….