به گزارش میرملاس، شرکت آجر کاشانه کوهدشت یکی از واحدهای تولیدی استان است که در زمینه تولید آجر سفالی فعالیت خود را از سال ۸۶ آغاز کرده است. این شرکت به دلیل حجم بالای اشتغال و فعالیت مناسب از جایگاه ویژهای برخوردار بوده و یکی از بزرگترین تولیدکنندگان آجر غرب کشور است که در ۵ کیلومتری جنوب کوهدشت قرار دارد اما چند سال است که با مشکلات متعدد از جمله معوقات بانکی، تلنبار شدن محصولات تولید شده، نبود سرمایه در گردش و بدهی دست و پنجه نرم میکند.
از دیگر مشکلاتی که گریبانگیر این واحد تولیدی است میتوان به کهنه بودن ماشینآلات و استفاده نکردن از تکنولوژی روز برای تولید آجر اشاره کرد. بیشک تجهیز ماشینآلات و استفاده از تکنولوژی مستلزم وجود سرمایه در گردش و پرداخت تسهیلات با سود کم است. طلبکاران این واحد خواستار اعلام ورشکستگی این کارخانه هستند تا بتوانند به مطالبات خود دست پیدا کنند اما تا کنون این امر محقق نشده است. به نظرمیرسد در صورتی که مشکلات پیش روی این واحد تولیدی رفع نشود به سرنوشتی مانند دیگر کارخانههای بحرانزده در استان مبتلا میشود که حاصل آن بیکاری کارگرانی است که در آن مشغول به کار هستند.
تعطیلی به صلاح نیست
معاون امور معادن سازمان صنعت، معدن و تجارت لرستان عمدهترین مشکل پیش روی این کارخانه را معوقات مالی عنوان میکند و میگوید: با توجه به این مطلب که این کارخانه اشتغالزایی مناسبی دارد تعطیلی خط تولیدی آن به صلاح نیست. دادستان در جلسه کمیته حمایت قضایی از سرمایهگذاری در لرستان مانع از اعلام ورشکستگی شرکت شد و فعلا تملک آن از سوی بانک متوقف شده است.
«جمال مومیوند» بیان میکند: در جلسه شورای تامین هم دو سال استمهال بدهی بانکی برای این شرکت در نظر گرفته شده است اما مشکلی که وجود دارد این است که بانک تسهیلات را پرداخت نکرده و خود سرمایهگذار هم به قضیه ورود پیدا نمیکند.
مومیوند به دلایلی که در به وجود آمدن مشکلات شرکت نقش داشتهاند اشاره میکند و میگوید: با هدفمندی یارانهها قیمت سوخت، صعودی ۲۰ برابری داشت همین امر موجب شد هزینه تمام شده آجر افزایش پیدا کند. با افزایش قیمت محصول توانایی رقابت در بازار هم عملا پایین میآید و سبب میشود کالای تولید شده بدون متقاضی در انبارها نگهداری شود که حاصل آن انباشت بدهی است. نه تنها شرکت آجر کوهدشت بلکه بسیاری از کارخانههای تولیدکننده آجر کشور با اعمال قانون هدفمندی یارانهها با بحران مواجه شدند، زیرا هزینه تمامشده تولید برایشان بسیار بالا بود.وی به ظرفیت شرکت آجر کاشانه هم اشاره میکند و میگوید: این شرکت ظرفیت تولید سالانه ۱۳هزار و ۵۰۰ قالب آجر سفال و ۳۱ هزار و ۵۰۰ قالب آجر فشاری را دارد.
مومیوند با اشاره به اینکه شرکت آجر کاشانه کوهدشت یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان بدهکار است، میافزاید: شرکت آجر کاشانه دوبار تاکنون توسط ستاد تسهیل در خصوص بخشودگی جرایم و بازسازی به بانک تجارت معرفی شده است.
معاون امور معادن سازمان صنعت، معدن و تجارت با اشاره به اینکه تکنولوژی استفاده شده در این شرکت هم قدیمی است، اظهار میکند: این امرهم خود به عنوان یک مشکل جدی مطرح است زیرا سنتی بودن روش تولید، بهرهوری را پایین میآورد. بیگمان فراهم کردن سرمایه در گردش تنها راه نجات این شرکت و دیگر کارخانههای مشکل دار است. همچنین بهروزرسانی تکنولوژی و افزایش بهرهوری هم در کاهش مشکلات موثر است که تحقق آن نیازمند همکاری و تعامل بانکهاست.
مومیوند معتقد است؛ رکود حاکم بر ساختوساز دامن واحدهای تولید آجر را هم گرفته به طوری که تقاضا برای مصالح ساختمانی از جمله آجر بسیار کاهش پیدا کرده است. البته تمامی صنایع وابسته به ساختمان نه تنها در استان بلکه در کل کشور از شرایط خوبی برخوردار نیستند. نبود بازارفروش و جایگاه سنتی در بحث تولید هم از دیگر مواردی است که موجب بروز مشکلاتی برای شرکت آجر کاشانه کوهدشت شده است.
اشتغال ۱۰۰ نفر
معاون برنامهریزی و توسعه سازمان صنعت، معدن و تجارت لرستان هم با اشاره به اینکه عمدهترین معضل پیش روی شرکت آجرکاشانه کوهدشت معوقات بانکی است، میگوید: بیش از یکسال از تنفسی که بانک اعلام کرده گذشته است اما این واحد صنعتی درگیر معوقات است. در حالی که شورای تامین، مخالف ورشکستگی این شرکت است، اما بانکها و طلبکاران پیگیر این موضوع هستند.
«علی شیخمرادی» ادامه میدهد: با توجه به اشتغال بیش از ۱۰۰ نفر در شرکت آجرکاشانه کوهدشت باید با تمهیدات ویژه معضلات این شرکت رفع شود تا شاهد تعطیلی آن نباشیم.
وی با اشاره به اینکه مشکلات اساسی این کارخانه پس از هدفمندی یارانهها شروع شد اظهار کرد: سوخت مورد استفاده در این واحد تولیدی مازوت است. زمانی که قیمت سوخت از لیتری ۱۱ تومان به ۲۴۵ تومان رسید هزینه تمام شده بالا رفت و قدرت رقابت کم شد. به این ترتیب میلیونها تن خشت مالیده شرکت در انبارها ماند. پس از این اتفاق به مدیرعامل شرکت توصیه کردیم که سوخت خود را از مازوت به گاز تغییر دهد زیرا هدفمان این بود که کارخانه تولیدش متوقف نشود. علاوه براینکه شرکت گاز هزینه گازرسانی به شرکت را متقبل شد، ستاد تسهیل هم دو سال به آن استراحت داد تا شاید بتواند خودش را جمع کند، اما هنوز بدهیهای این واحد پرداخت نشده است.
شیخمرادی تاکید میکند: قرار بود طرح توسعه این شرکت سال ۸۹ – ۸۸ اجرا شود که با وجود مشکلات فعلی ممکن نیست زیرا به تسهیلات ۱۸میلیارد تومانی نیاز دارد.
ضرورت فرصتی برای تنفس واحدهای تولیدی
یک کارشناس اقتصادی با اشاره به مشکلات واحدهای تولیدی استان در زمینه تسهیلات و کمبودهای مالی میگوید: احیای ظرفیتهای راکد علاوه بر رونق اقتصادی میتواند کاهش نرخ بیکاری استان را هم به دنبال داشته باشد. واحدهای تولیدی که اشتغال و حجم فعالیت بالایی دارند و تسهیلات دریافت کردهاند باید فرصتی برای تنفس داشته باشند تا بتوانند معوقات خود را بازپرداخت کنند.
«علی سلیمانی» ادامه میدهد: ازمهمترین مشکلاتی که طی سالهای گذشته، بنگاههای اقتصادی و متعاقب آن سیستم بانکی کشور با آنها مواجه شدهاند، ناتوانی بنگاهها در بازپرداخت تسهیلات دریافتی از بانکها در اثر بروز شرایط نامطلوب اقتصادی و نامساعد بودن فضای کسب و کار است. متولیان صنعت و اقتصاد استان میبایست بانکها را مجاب کرده تا مصوبهها را اجرا کنند نه اینکه تنها به ارائه بخشنامهها و دستورالعملها اکتفا شود .
سلیمانی با اشاره به این مطلب که بسیاری از کارخانههای استان با معضل نبود سرمایه در گردش روبرو هستند عنوان میکند: زمانی که کارخانهای از مدار تولید خارج میشود پیامدهای نامطلوبی به بار میآورد، برهمین اساس میبایست اقداماتی انجام شود که کار به تعطیلی آنها نکشد.
به نظر بنده حفظ این کارخانجات در شهرستان کوهدشت ضروری است لذا همت مسئولین شهرستان و استان به خصوص استادندار محترم را می طلبد