سوراخی برای گزیدن / کاندید بدون برنامه
شاید کمتر کسی بتواند با توجه به رویدادها، شایعات و تحولات اخیر در رد صلاحیت و احراز صلاحیت مجدد و ضمنی کاندیداهای فعلی نمایندگی حدس یا پیش بینی دقیقی از انتخابات آینده در سطح شهرستان کوهدشت را داشته باشد. بر اساس قانون اساسی جمهوری اسلامی تبلیغات انتخاباتی یک هفته قبل از روز انتخابات دارای رسمیت و مورد تایید است اما در این شهر فاقد ریل یک ماه مانده به موعد مقرر قطار تبلیغات سوت حرکت خود را به صدا درآورده است. از نکات مهم در این دوره انتخابات مجلس در سطح شهرستان تعدد کاندیداها از یک طیف خاص(اصول گرا) می باشد،که در اصول و موازین حزبی و تشکیلاتی خود دارای اتفاق و اشتراک اما در تفکرات فردی و اهداف دارای اختلاف نظرات واضح و آشکاری هستند. این اختلاف نظرها نه مربوط به سالهای اخیر بلکه به سالهای قبل تر باز میگردد که خارج از حوصله است! اختلافاتی که در سالهای اخیر و آن چه ما به یاد داریم علی رغم حرکت های بین خطی و لاک پشتی همیشه یکی از موانع اساسی بوده که باعث عدم تمرکز و توجه و تلاش نمایندگان منتخب به اساسی ترین و آشکارترین نیاز ،مشکل و معضل مردم شریف ولایت مدار انقلابی و شهید پرور یعنی مشکل بیکاری و فقرمعیشتی و تبعات حاصل از آن(اعتیاد،طلاق،بزهکاری و….) بوده است. این اختلافات سلیقه ای درشرایط معمول همیشه عمده تلاش نمایندگان را معطوف به تغییر تحولات سطحی و احساسی مدیران اداری و سازمانی در سطح شهرستان نموده است. در سالهای گذشته وعده ها و شعار های دهن پر کن همچون کشاندن آب سیمره به دشت کوهدشت،احداث پتروشیمی ! آسفالت کوه و بیابان دست آویزی بود تا کاندیداها رای مردم را به سوی خود جذب کنند. اما در دوره فعلی حتی خبری از آن وعده وعید ها نیست وگویی هم چیز به باد فراموشی سپرده شده است .در این روزها بیشتر تمرکز کاندیداها به لشکر کشی های خیابانی و تهییج احساسات مردمی ست تا جایی که در مواردی به درگیری های فیزیکی و سطحی کشیده شده است که امید است با پا در میانی و پی گیری های کاندیداهای محترم و برخورد نهاد های اجرایی ذیربط مانع از ادامه و تکرار چنین مواردی باشیم. اما چیزی که در این میان بسیار جالب و حائز اهمیت است عدم ارائه برنامه ها و اهداف کاری و دلایل اشخاص کاندیدا برای حضور در این عرصه ی انتخاباتی است. معلوم نیست که مردم و این سیل خروشان را برای چه چیزی از این خیابان به آن خیابان و از این روستا به آن روستا می کشانند! حال باید پرسید چرا و به چه دلیل کاندیداهای محترم البته به غیر از کسانی که از قبل برنامه و راهکارشان مشخص و پیگیر برنامه های قبلی اشان هستند بقیه ی کاندیداها برنامه و راهکار و اهداف انتخاباتی خود و جریان خود را اعلام نمی کنند؟! آیا این اصل مهم را فراموش کرده اندو یا برنامه ی برای ارائه ندارند؟! و یا می خواهند در سایه حمایت های مخلصانه و بی دریغ مردم عدم کارایی و ناتوانایی های خویش را پنهان کنند؟!…..
همایون آزادبخت / دی ماه ۹۰
